Waarom kies je in hémelsnaam voor Middelburg?
Middelburg. Niet echt de meest bruisende stad van Nederland. Wat beweegt studenten en docenten in hémelsnaam om hier naar toe te komen?
Standplaats Middelburg
Middelburg. 47.669 inwoners. Pittoresk stadscentrum. Rust. Dicht bij het strand. Maar ook ver weg van het echte stadsleven met veel uitgaansmogelijkheden. Om in Rotterdam - de eerste échte stad (sorry Breda) in de buurt - te komen, moet je anderhalf uur in de trein zitten.
Dus waarom kiezen ieder jaar toch zo’n 200 studenten voor Middelburg? Zelfde vraag geldt voor de docenten: willen die niet liever in een echte stad werken?
DUB gaat in Middelburg op zoek naar antwoorden, en ontmoet twee docenten, en drie studenten.
Ieder jaar starten een kleine 200 studenten bij UCR. Bijna 30 procent heeft de buitenlandse nationaliteit. Een van hen: de Roemeense Ruxandra, die nu bezig is met haar derde en laatste jaar UCR.
"Ik wilde niet studeren in de grote stad omdat ik heel erg van feesten houd. Om mezelf te beschermen heb ik dus gekozen voor Middelburg. Hier zijn natuurlijk ook feestjes, maar het is wat rustiger. En soms ga ik naar Rotterdam om écht te feesten.”
Ook het vakkenaanbod trok haar naar Middelburg. “Ik zocht een combinatie van literatuur, kunst, film en theater, en dat bieden ze hier allemaal aan. UCR is goed voor mensen die niet precies weten wat ze willen studeren. In je tweede jaar hoef je pas te bepalen wat je majors zijn.”
Is er ook buiten het campusleven iets te beleven in Middelburg? Roxandra moet lachen. “Haha, nee, er is hier niet zoveel te doen. Maar dat is goed. Geen afleiding.”
De eerste docent die we tegenkomen is Chad Weidner. Hij doceert sinds 2006 Engels en film aan het University College Utrecht.
“Ik ben in de begintijd van het UCR naar Middelburg gekomen. Daarvoor doceerde ik aan de universiteit in Bremen. Ik gaf colleges aan 300 man per keer. Massaal. Het leek daar wel een industrieel complex. En toen hoorde ik dat er in Middelburg een kleinschalige, experimentele universiteit (university colleges waren in 2006 nog relatief nieuw, red.) was opgericht. Daar wilde ik graag heen. Ik geloof echt in het liberal arts-principe met kleinschalig onderwijs.”
“Wat wij hier doen, is renaissance-mensen opleiden, zeg ik wel eens. Mensen die nieuwsgiering zijn in alle facetten van het leven, die nederig zijn. Hier kunnen studenten met een breed cursusaanbod uitzoeken wat ze graag willen doen. Voor veel 18-jarigen is het lastig kiezen wat ze willen gaan studeren. Bij ons kunnen ze die keuze nog even uitstellen.”
“Ik geniet er enorm van om hier te werken. De campus is super, de docenten die hier werken zijn extreem toegewijd. Ik snap wel dat Middelburg niet de meest bruisende stad is. Als je de urban lifestyle zoekt, dan kan je beter naar een andere stad. Misschien dat de studenten hier iets serieuzer zijn dan andere studenten.”
In de Albert Heijn treffen we eventjes later Ambrosa, 22 jaar. Ze is dit jaar begonnen met UCR. Na haar middelbare school heeft ze twee jaar in het buitenland gewoond. Ze is een zogeheten “local”. Geboren en getogen in Middelburg.
Van haar krijgen we een heel ander verhaal. “Als je mij twee jaar geleden had gevraagd of ik voor UCR zou kiezen, dan had ik heel hard nee gezegd. Als je gaat studeren, dan wil je toch naar een grote stad verhuizen? Maar ik heb de afgelopen twee jaar gereisd, en toen ik terugkwam dacht ik: ach ja, waarom niet?”
Ambrosa gaat zelden naar de feestjes die de andere UCR-studenten organiseren. “Ik had in Middelburg al vrienden. En om eerlijk te zijn: mijn vrienden en mijn medestudenten mixen niet goed. Roosevelt is echt een kliekje. Mijn vrienden worden niet geaccepteerd als ik ze meeneem naar UCR-feestjes, heb ik het gevoel.”
Op naar de Zeeuwse bibliotheek, waar we aanschuiven bij Pieternel Verhoeven. Ze is een van de eerste docenten die neerstreek in Middelburg, In 2004 ging ze aan de slag bij UCR, toen nog de Roosevelt Academy, als docent statistiek en methoden. Daarvoor werkte ze als onderzoeker in Utrecht en schreef ze al boeken over statistiek (een van die boeken is inmiddels 130.000 keer verkocht!).
“Mijn familie komt uit Zeeland. Een oom belde me in 2004, die had gehoord dat hier een university college gestart werd door Hans Adriaanse. Die kende ik, omdat ik sociologe heb gestudeerd in Utrecht en hij was daar decaan. Ik heb mijn cv opgestuurd, en toen bleek ik dat ik ook nog kon promoveren in Middelburg, iets dat ik altijd al wilde.”
“Middelburg ligt misschien in de periferie, maar je bent zo in de Randstad hoor. Bovendien heb je hier de rust. Daar houd ik van. De mensen die hier werken vormen een hechte groep, in de beginjaren van UCR nog meer. Toen kwamen we echt allemaal bij elkaars feestjes en barbecueden we samen.”
Onze laatste ontmoeting is met Ferry (20), derdejaars student. Zijn familie komt uit Zwijndrecht, in de buurt van Dordrecht. Waarom is hij naar Middelburg gekomen?
“UCR diende zich eigenlijk heel toevallig aan. Ik kon niet echt een studie kiezen, en toen zei mijn middelbareschooldecaan: je kan ook naar een university college gaan. Daar heb je een brede keuze aan vakken. Het was toen al april, en de de deadline van de meeste university colleges was al verstreken. Alleen Middelburg kon nog. Zodoende ben ik hier.”
Ferry is lid van bestuur van RASA, de studievereniging, en hij begeleidt vandaag de nieuwe lichting studenten. Hij houdt van Middelburg. “Alles is op loopafstand en er is heel veel te doen. Ik zou hier zo kunnen wonen.”