Weinig steun van studenten voor actie schoonmakers

De bezetting van het Ruppertgebouw is een gezamenlijke actie van schoonmakers en studenten, maar van steun van studenten valt weinig te merken, zo zag studentredacteur Casper Wolfert.

Rond een uur of twee klimt er een student op één van de tafels in het Ruppertgebouw en spreekt de menigte toe. Hij zegt van Kritische Studenten Utrecht (KSU) te zijn en meldt dat de actie niet alleen gaat om betere arbeidsvoorwaarden voor schoonmakers maar ook tegen de bezuinigingen op het onderwijs: “We moeten solidair zijn met elkaar en het geld halen waar het zit.” Maar als ik om me heen kijk zie ik maar een handjevol studenten in de menigte schoonmakers staan.
Sinds het begin van de ochtend zit ik in het Ruppertgebouw waar de bezetting plaatsvindt. Hoewel de schoonmakers in grote aantallen uit het hele land zijn komen opdagen, zijn er niet zoveel studenten te vinden. Buiten zaal Blauw staat een groepje studenten wat verdwaasd om zich heen te kijken; ze zouden hier les hebben maar de collegebanken zitten vol met boze schoonmakers en de docent is zoek. Op Twitter verschijnen veel reacties van studenten die ‘voor niets’ helemaal naar de uithof zijn gekomen.

De beveiliging sluit de branddeur tussen het Educatorium en het Ruppertgebouw, waardoor het moeilijker wordt het gebouw in en uit te komen. Vanaf dat moment neemt het aantal studenten flink af. Ik vraag aan een actievoerder of hij blijft slapen: “Ik niet hoor. Om vier uur ga ik weer terug naar Venlo, want ik moet wel mijn kinderen eten geven.”
Studievereniging Helix heeft haar kamer in het Ruppertgebouw zitten en bevindt zich daardoor midden in de actie. Een bestuurslid besluit koffie te zetten om de actievoerders een hart onder de riem te steken. De aanwezige Helixleden reageren geïrriteerd: “Dit ga je toch niet ondersteunen?! Laat ze dat lekker ergens anders doen. Betaal je die koffie van verenigingsgeld?” Maar dat doet het bestuurslid niet zoveel: “Ach, wat maakt het uit. Ik vind het goed dat ze actie voeren. Desnoods betaal ik de koffie zelf wel.” De schoonmakers maken dankbaar gebruik van het aanbod: “Die koffie van de FNV is niet te zuipen.”
Na de toespraak van de woordvoerder van KSU is er een klein groepje KSU-leden te vinden in het gebouw. Ze richten een provisorisch infopunt in en hangen een avondprogramma op, maar het loopt niet storm. Bestuursleden van de studieverenigingen VUGS, Storm en EGEA, die ook hun kamer in de gang van het Ruppert hebben, staan op een afstandje te kijken en maken af en toe een rondje. De leden op de verenigingskamers zijn aan het puzzelen hoe ze weer in de juiste collegezaal kunnen komen. “Als je voorin het gebouw naar de eerste verdieping loopt en dan een zijdeur ingaat kom je bij een brug waarmee je het Van Unnik in komt,” zegt een jongen. “Nee, hoor. Die is inmiddels ook afgesloten”, reageert een andere student snel.
Er komt een jongen trots binnenlopen met een lunchpakket van de actievoerders. “Dit kreeg ik gewoon in mijn handen gedrukt”, vertelt hij. “Er zit een banaan, een krentenbol en een Nuts in.” De studenten die het horen lopen snel naar buiten om ook gratis lunch “te scoren”. Ondertussen worden er grapjes gemaakt: “Nou zit het hele gebouw vol met schoonmakers, maar is de mannen-wc nog steeds een puinhoop.” Een andere student: “Kan ik misschien een paar man meenemen? Mijn kamer kan wel een opfrisbeurt gebruiken.”
Rond half drie lijkt de groep schoonmakers gehalveerd. Vanochtend zag ik nog moeders met kinderen en een groepje ouderen tussen de demonstranten maar die zijn inmiddels allemaal verdwenen. Het aantal demonstranten dat er nog is, is nog steeds fors en weet een hele collegezaal te vullen. De sfeer is nog steeds goed: er wordt muziek afgespeeld en er staat een kleine rij voor het standje van de FNV waar je jezelf kan laten fotograferen.
Om half vier wordt vanaf het podium gevraagd wie er allemaal blijven slapen. Een kleine vijftig handen gaan de lucht in. Velen twijfelen. De meesten willen aan het eind van de dag ook gewoon naar huis.