Welke student durft toe te geven dat ‘ie op Tinder zit?

"Vroeger, in het vierde jaar van de middelbare school had iedereen Tinder”, weet eerstejaars student Biomedische Wetenschappen Tristan nog. “We zaten er eigenlijk een beetje grappig over te doen. Niemand had toen serieuze dates.” Net na de release van de populaire datingapp was dit vijf jaar geleden de tendens. Nu is dat anders. Tinder, Happn en Grindr zijn bijna volledig geaccepteerd, slechts een enkeling schaamt zich hier nog voor. Cijfers uit 2014 van het Centraal Bureau van de Statistiek zeggen dat 13 procent van alle Nederlandse stellen elkaar kent via internet van wie de helft via een datingsite. Apps die zich puur richten op vriendschap zijn er wel, maar worden amper gebruikt – al kunnen er natuurlijk wel vriendschappen uit internetdates ontstaan.

Het is een beetje goedkoop

Misschien ten overvloede, maar toch nog even de uitleg voor wie nog nooit stiekem heeft lopen ‘vleeskeuren’ op Tinder. Je downloadt de app, maakt een profiel. Je vult ‘m met foto’s, een korte bio (optioneel), en eventueel je opleiding en werk. Daarna swipe je langs bikinifoto’s of groepsfoto’s van halfdronken vriendengroepen. Heb je allebei naar rechts geswipet (like!), dan heb je een match en kun je beginnen met chatten.

Dat datingapps de normaalste zaak van de wereld zijn, ziet ook socioloog Beate Volker: “Het is een algemene trend om heel veel via internet te doen. Voor alles wat je doet of aanschaft -  of het nu gaat om een huis, baan of partner - en voor alle zaken die vroeger via informele netwerken of kranten gingen, wordt nu op zeer grote schaal via internet gedaan.”

Toch hebben datingapps wel een bepaald imago, blijkt uit eigen ervaring en ook uit onze rondvraag op de campus. “Het is een beetje goedkoop”, vindt Hanna, eerste jaar Biologie. “Voor mij is het niet nodig om mensen op die manier te ontmoeten. In deze periode van het leven ontmoet je zoveel mensen.” Studiegenoot Zeger gaat hierin mee: “Ik vind het geen normale manier om nieuwe mensen te leren kennen. Ik vind het gewoon raar. Ik ben er niet tegen, maar ik ontmoet mensen via mijn studie en verenigingen. Ik ken mijn vriendin ook via een vriend van mijn studie.”

Ik vind het niet raar ofzo

Voor wie wel met een serieus doel op Tinder zit, heeft Volker een belangrijke tip. “Als je een relatie wilt, moet je zo snel mogelijk afspreken. Die stap nemen is beladen, maar we zien dat steeds meer mensen dat aandurven waardoor het voor anderen ook weer gemakkelijker wordt.” Ook Astrid, eerste jaar Biologie, nam deze stap. Ze schiet in de lach wanneer ze vertelt dat ze haar “semi-relatie” via Tinder kent. “Ik vind het niet raar ofzo, maar het is niets voor ons om zo mensen te ontmoeten en toch is het gebeurd. We zijn allebei niet zo van het snel mensen leren kennen en het duurt wel even voordat we ons durven openstellen. Dan is het toch best wel gek dat je elkaar zo ontmoet. Maar we waren allebei misschien een beetje desperate”, lacht ze.

Het is fijn dat introverte personen zoals Astrid op deze manier makkelijker contacten leggen, maar is daten op deze manier wel zo gezond? “Aan de ene kant is het zo dat mensen gebruik maken van techniek”, reageert Volker, “dat is een hele normale en ook gezonde ontwikkeling. Wat ik eerder zorgelijk vind, is dat je heel makkelijk iemand wegswipet. Je bent heel snel geneigd om te zeggen: ‘het past niet helemaal, laat maar zitten’. Je wordt misschien te selectief, daarmee ontneem je jezelf de kans om juist iets te ontdekken waarop je niet kunt anticiperen.” Met andere woorden: mensen die buiten je ideaalbeeld vallen, kunnen net zo leuk zijn, maar krijgen minder snel een kans via internet.

Ik wil niet van die mooi-boy selfies

Merel, eerstejaars Biologie, zegt te kijken naar het type foto’s. “Ik wil niet van die mooi-boy selfies en ik kijk ook wel een beetje naar opleiding.” Haar vriendin Astrid is het met haar eens. “Ik ben zelf een sportief, avontuurlijk buitenmens en als ik dat bij iemand zie, swipe ik naar rechts omdat die persoon me leuk lijkt. Ik ben niet zo’n zuiper dus foto’s van feestjes boeien me niet zo.”

Het mag wel vernieuwend zijn, toch zijn de gebruikers van de apps volgens Volker nog wel conservatief van aard. “Er is onderzocht dat mensen op internet streng zijn in hun selectie en ook redelijk conservatief zijn. Mannen zijn bij matches ietsje ouder en hoger opgeleid dan de vrouw en het opleidingsniveau ligt niet al te veel uit elkaar. Sowieso moet de etnische achtergrond dezelfde zijn”, legt de Amsterdamse hoogleraar uit. “Er wordt nog strenger geselecteerd dan in de gewone wereld. Dit is te verklaren omdat je gewoon minder informatie hebt. Je ziet niet de gebaren bij het praten, hoort de klank van de stem niet en je ziet niet dat iemand een fantastische humor heeft. Je ziet maar een paar markers: uiterlijk, opleiding en misschien nog waar iemand werkt. Het is dus best wel kort door de bocht. ”

Hoewel datingsites het goed doen, ontmoeten de meeste mensen in Nederland elkaar nog ‘gewoon’ in levende lijve. Dat zegt ook een meerderheid van de studenten die onze filmploeg Rick Bergfeld en Sofie Bolder tegen het lijf liepen.