Mannen zwaar beledigd, vrouwen vallen op verkeerde types

De scheve verhouding tussen mannen en vrouwen houdt de gemoederen bezig. Dat bleek wel uit de vele reacties die het artikel Utrecht: arrogante mannen en gefrustreerde vrouwen opriep. Auteur Sanne Weeber analyseert waarom dit thema zo gevoelig ligt.
De teneur van het artikel Utrecht: arrogante mannen en gefrustreerde vrouwen is dat de mannen het in Utrecht voor het uitkiezen hebben en zich ook zodanig gedragen. Vrouwen raken daardoor teleurgesteld en gefrustreerd. Ze hebben het gevoel niet serieus genomen te worden.

Het artikel is "seksistisch en generaliserend"
Het artikel leverde de nodige reacties op. Richard voelt zich "zwaar BELEDIGD", het artikel is "seksistisch en generaliserend" en twijfelt aan het niveau van de redactrices van DUB. Maar er zijn ook reacties van vrouwen die het beeld herkennen en dat de sfeer in Eindhoven toch anders is.
Terugkerend thema is de stelling dat vrouwen blijkbaar verwachten een object van verlangen te zijn en aangegaapt te worden. Dit hoeft niet de norm te zijn, de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen is immers zo goed als weg en dit slaat ongetwijfeld ook op de liefde. Maar is het niet zo dat de meerderheid van de mannen nog steeds het voortouw neemt? Willen mannen tegenwoordig echt versierd worden door vrouwen in plaats van andersom? Vrouwen kunnen dan ook weer als ‘makkelijk‘ worden gezien.

Hoogopgeleide vrouwen zijn "veeleisend"
Andere mannen vinden dat in Utrecht het tegenovergestelde gaande is als wat in het artikel wordt beweerd. Niet de man, maar de Utrechtse vrouw is arrogant. Vrouwen zouden op een nare manier afstandelijk zijn en verre van gemoedelijk. Giacomo vindt weer dat vrouwen in Utrecht bijna geen affectie tonen en dat initiatief beloond moet worden. Hoogopgeleide vrouwen weten precies wie ze niet willen en zijn "veeleisend", meent Pierre.
Misschien is deze veeleisendheid, zowel van mannen als vrouwen, wel het algehele probleem. Zo oppert Tomas dat mensen iets willen hebben wat ze niet kunnen krijgen en dat het schijnbaar not-done is om als man te zeggen dat je iemand leuk vindt. Dan ben je immers niet meer hard to get en is het spel voorbij.
Utrechtse mannen zijn al eerder hard to get dan jongens uit andere steden. Er zijn hier nou eenmaal minder mannen. Mogelijk wordt dat gedrag geïnterpreteerd als arrogant. Als een man wel duidelijk laat merken dat hij een meisje wil, is hij niet meer interessant. In dat geval hoor je geen vrouw klagen over arrogantie, de man in kwestie is simpelweg niet leuk genoeg.

Onderscheid tussen kneuzen en macho-mannen
Vrouwen stellen dus wel degelijk eisen. Dat blijkt ook uit het onderscheid dat gemaakt wordt tussen de ‘kneuzen’ en de ‘macho-mannen’. Deze laatste groep mannen, ook wel alphamales genoemd, zijn mannen door wie meisjes graag geregeld willen worden. Dat zij vaker arrogant dan gemiddeld zijn, zal niemand verbazen, aldus Victor.
Daar heeft Victor een punt, vindt ook Alexandra. "Als ze leuke aardige jongens willen, moeten ze het eens op mijn nerd studie proberen (maar dat willen ze dan waarschijnlijk weer niet)".
Het artikel was niet opgezet als een wetenschappelijk verantwoord artikel. Het kwam voort uit een veelgehoorde klacht van Utrechtse vrouwen. Aan de vrouwen legde ik de volgende vraag voor: wat vind je ervan dat er meer vrouwen dan mannen in Utrecht zijn? Dat leverde de citaten in het verhaal op. De kans is dus groot dat de vrouwen in het artikel praten over dezelfde soort mannen.

Niet bedoeld om mannen te beledigen
Natuurlijk zijn de Utrechtse mannen niet over een kam te scheren. Het is ook niet geschreven met de intentie om mannen te beledigen en vrouwen als gefrustreerd neer te zetten. Maar het is blijkbaar wel een gevoel dat bestaat. Er is tijdens het interviewen geen meisje geweest die zei dat ze niets merkt van het verschil in aantal mannen en vrouwen. Daarbij kaartten veel meisjes andere steden aan, waar het er dus anders aan toe zou gaan.
De hoeveelheid reacties op het artikel geeft wel aan dat het leeft onder de Utrechtse studenten. Je kunt opmaken dat er ook in de trein of in de kroeg over is gesproken. En natuurlijk zijn er veel mensen die zeggen dat zij geen probleem hebben in Utrecht. Logisch. Je zou kunnen concluderen dat de kritiek vooral gericht was op een bepaald type mannen, de zogenaamde alphamales, die zich bewust zijn van hun machtspositie. En dat er ook bepaalde vrouwen zijn die daarin meegaan of denken dat ze daarin mee moeten gaan. Blijkbaar vallen ze ook voor die mannen en niet voor de wat meer rustige types.