‘KAKVULKAAN!!!’

De vliegtuigen vliegen weer, maar het vliegverbod heeft ook veel studenten en medewerkers geraakt. Vakantietrips moesten worden gecanceld of verlengd. Studiereizen vielen in duigen. ‘*HUIL* AKThene 2010 gaat niet door... KAKVULKAAN #aswolk’. Het Twitterbericht laat niets te wensen over: de studiereis naar Athene van studievereniging AKT ging niet door. Vanwege dezelfde ‘kakvulkaan’ moest de Balkanreis van Atlas, de studievereniging van Liberal Arts & Sciences, worden afgelast. Dertig studenten werden de dupe. Er waren meer studenten en medewerkers die het land niet konden verlaten de afgelopen dagen.USC-bestuurslid Maxim van Damme wilde met zijn vriendinnetje naar Egypte, maar moest noodgedwongen de reis uitstellen. Maar de mannen van het petit comité die het hele jaar studentendiscotheek de Woo runnen, zijn pas echt zielig, zegt de rechtenstudent met enig leedvermaak. “Die werken elke nacht en hebben één week in jaar vakantie. In die week neemt het comité van vorig jaar het over.  Ze hadden geboekt met zijn vieren voor Curaçao, maar staan nu weer elke nacht in de Woo. Ja, daar worden ze wel een beetje mee geplaagd.” Bas Defize, docent aan het UCU, kon niet afreizen naar Engeland waar een jaarlijkse bijeenkomst met de British Council stond gepland. De Nederlandse deelnemers kwamen nu bijeen in Den Haag en de Britse aan hun kant van de Noordzee. “Achteraf ben ik wel blij dat ik niet eerder ben gegaan, anders had ik nu misschien vastgezeten.” Defizes UCU-collega Jocelyn Ballantyne had problemen Nederland te bereiken. Zij is “stuck on the other side of the Atlantic” mailde ze haar collega’s. Ook cultureel antropologe Marie Louise Glebbeek liet haar opleiding weten voorlopig niet te kunnen verschijnen in De Uithof. Zij kon na een conferentie in Sydney niet terugvliegen. Tweedejaars Geneeskundestudente  Anne Kuijer mailde dinsdagochtend het volgende naar DUB vanuit Egypte:“Na een superdrukke tentamenweek, samen met mijn zusje, een weekje naar Egypte. Lekker luieren en genieten. Dat was het plan.We zouden op zondagavond weer aankomen in Nederland. Dat we nu nog steeds vastzitten in Egypte had niemand kunnen bedenken.Toen de eerste berichten op donderdag ons ter oren kwamen, over de vulkaanuitbarsting, dachten we dat wij in ieder geval wel thuis zouden komen. We zouden immers pas zondag terug vliegen. Genoeg tijd voor die as om over te waaien! Nadat zaterdag het luchtruim nog steeds gesloten was, begonnen we bang te worden. En inderdaad we konden niet terug naar Nederland op zondag. We hoopten dat we dan tenminste op maandag weer naar huis konden vertrekken. Mijn zusje moest namelijk weer aan de studie op maandag. Ik zelf ben deze week nog vrij, en op een tandartsafspraak na en mijn bijbaantje, mis ik weinig echt belangrijke dingen. Als we terug zijn voor vrijdag tenminste, want dan heb ik nog een tentamen. De hoop om voor vrijdagochtend elf uur weer in Nederland te zijn begint echter langzaam te vervliegen.Inmiddels is het namelijk dinsdagochtend. We zitten nog steeds op dezelfde plek in Egypte. Gelukkig konden we bijboeken in het hotel waar we verblijven. Het vervelende is dat niemand hier ons kan vertellen wat er gaat gebeuren. Niemand weet wanneer we weer naar huis kunnen. En communiceren in het Engels of Nederlands is ook niet het sterkste punt van onze reisleider. Vanaf het thuisfront horen we het laatste nieuws. Ze maken zich zorgen, twee meiden alleen in Egypte was vanaf het begin af aan al spannend. Laat staan als ze niet naar huis kunnen.Wij zelf willen ook erg graag terug naar huis. Maar zeg nu zelf, er zijn ergere plekken om te stranden dan in het tropisch warme Egypte met een zwembad naast je kamer. We maken er het beste van!”XB