De 4Daagse van Yvon Vos: Op vleugels naar de finish

Goede morgen Utrecht. Het is rond het middaguur en net op dit moment loop ik Cuijk binnen. Gelukkig maar, want ik heb wel behoefte aan een beetje reuring. Ze hadden me vooraf verteld dat de tweede en de derde dag het zwaarst zouden zijn, maar persoonlijk vind ik het vandaag lastiger. Dat komt niet alleen doordat ik mijn lijf nu toch wel begin te voelen, waarover zo meer, maar vooral ook door de route. We hebben tot nu toe vooral door heel kleine dorpjes gelopen en daar ben je zo doorheen. Dan volgt weer een half uur niets en dat is landschappelijk vaak heel mooi, maar toch ook wel behoorlijk saai. Plaatsen zoals Cuijk, met veel gedoe en veel muziek, zorgen voor afleiding. Dat kun je op zo’n tocht goed gebruiken.Een andere reden waarom deze dag me minder goed bevalt, is dat we nu al voor de derde keer door Hatert zijn gekomen. Ja hallo, dat ken ik nu wel, net als Mook waar we straks weer passeren. Ik heb een broertje dood aan herhalingen. Dat had ik ook al tijdens mijn trainingswandelingen. Ik wil nieuwe dingen zien, niet nog een keer Hatert.ZWAAR Maar ook fysiek begin ik nu te merken dat zo’n wandeltocht behoorlijk zwaar is. Ondanks alle voorzorgen heb ik gisteren toch twee blaren opgelopen. De ene is meteen doorgeprikt, maar bij de andere kon dat nog niet. Ik heb daar vandaag wel last van en mede daardoor loop ik duidelijk langzamer dan de eerdere dagen. Dat geldt overigens voor meer deelnemers, valt mij op. Het tempo ligt over de hele linie een stuk lager.Er blijven trouwens uitzonderingen, want af en toe word je gepasseerd door mensen die wel snelwandelaars lijken. Ongelofelijk hoe die de sokken erin zetten. En dan had je ook nog een soort jongleur die tijdens het lopen voortdurend met drie ballen in de weer was. Knap hoor, maar hoe je dat veertig kilometer kunt volhouden is me een raadsel.Veel contact met andere wandelaars heb ik niet, want iedereen heeft zijn of haar eigen tempo. Ik was op de eerste dag iemand tegengekomen met wie het wel klikte, maar zij liep sneller, dus we raakten elkaar al gauw uit het oog. Gisteren zag ik haar weer en omdat zij toen al blaren had, hebben we een groot deel van de dag samen gelopen. Dat zouden we ook vandaag doen, maar inmiddels is zij op de eerste hulp beland. Ik hoop dat zij het haalt. Ik heb haar een sms gestuurd, maar nog niets gehoord.VIA GLADIOLAHet is goed dat de 4Daagse maar vier dagen duurt, want zelf ben ik zo langzamerhand ook wel toe aan een paar dagen rust. Toen ik gisteravond mijn schoenen uittrok waren mijn voeten tot aan mijn kuiten rood. Maar ik ben nu al weer over de helft, dus halen ga ik het zeker. Nog een kilometer of tien en de Via Gladiola komt in zicht.Ik zag vandaag al de nodige vreemde hoeden opduiken, want dat is traditie op de Via Gladiola. Zelf heb ik voor de gelegenheid mijn trouwhoed meegenomen. Ja, ik verheug me wel op dat laatste stuk, ook al schijnt het door alle drukte dan heel langzaam te gaan. Maar met al die mensen, die muziek en als klap op de vuurpijl familie en vrienden langs de kant weet ik zeker dat ik op vleugels de finish haal.EH

Artikel
on 22/07/2010

Goede morgen Utrecht. Het is rond het middaguur en net op dit moment loop ik Cuijk binnen. Gelukkig maar, want ik heb wel behoefte aan een beetje reuring. Ze hadden me vooraf verteld dat de tweede en de derde dag het zwaarst zouden zijn, maar persoonlijk vind ik het vandaag lastiger. Dat komt niet alleen doordat ik mijn lijf nu toch wel begin te voelen, waarover zo meer, maar vooral ook door de route.

 We hebben tot nu toe vooral door heel kleine dorpjes gelopen en daar ben je zo doorheen. Dan volgt weer een half uur niets en dat is landschappelijk vaak heel mooi, maar toch ook wel behoorlijk saai. Plaatsen zoals Cuijk, met veel gedoe en veel muziek, zorgen voor afleiding. Dat kun je op zo’n tocht goed gebruiken.

Een andere reden waarom deze dag me minder goed bevalt, is dat we nu al voor de derde keer door Hatert zijn gekomen. Ja hallo, dat ken ik nu wel, net als Mook waar we straks weer passeren. Ik heb een broertje dood aan herhalingen. Dat had ik ook al tijdens mijn trainingswandelingen. Ik wil nieuwe dingen zien, niet nog een keer Hatert.

ZWAAR

 Maar ook fysiek begin ik nu te merken dat zo’n wandeltocht behoorlijk zwaar is. Ondanks alle voorzorgen heb ik gisteren toch twee blaren opgelopen. De ene is meteen doorgeprikt, maar bij de andere kon dat nog niet. Ik heb daar vandaag wel last van en mede daardoor loop ik duidelijk langzamer dan de eerdere dagen. Dat geldt overigens voor meer deelnemers, valt mij op. Het tempo ligt over de hele linie een stuk lager.

Er blijven trouwens uitzonderingen, want af en toe word je gepasseerd door mensen die wel snelwandelaars lijken. Ongelofelijk hoe die de sokken erin zetten. En dan had je ook nog een soort jongleur die tijdens het lopen voortdurend met drie ballen in de weer was. Knap hoor, maar hoe je dat veertig kilometer kunt volhouden is me een raadsel.

Veel contact met andere wandelaars heb ik niet, want iedereen heeft zijn of haar eigen tempo. Ik was op de eerste dag iemand tegengekomen met wie het wel klikte, maar zij liep sneller, dus we raakten elkaar al gauw uit het oog. Gisteren zag ik haar weer en omdat zij toen al blaren had, hebben we een groot deel van de dag samen gelopen. Dat zouden we ook vandaag doen, maar inmiddels is zij op de eerste hulp beland. Ik hoop dat zij het haalt. Ik heb haar een sms gestuurd, maar nog niets gehoord.

VIA GLADIOLA

Het is goed dat de 4Daagse maar vier dagen duurt, want zelf ben ik zo langzamerhand ook wel toe aan een paar dagen rust. Toen ik gisteravond mijn schoenen uittrok waren mijn voeten tot aan mijn kuiten rood. Maar ik ben nu al weer over de helft, dus halen ga ik het zeker. Nog een kilometer of tien en de Via Gladiola komt in zicht.

Ik zag vandaag al de nodige vreemde hoeden opduiken, want dat is traditie op de Via Gladiola. Zelf heb ik voor de gelegenheid mijn trouwhoed meegenomen. Ja, ik verheug me wel op dat laatste stuk, ook al schijnt het door alle drukte dan heel langzaam te gaan. Maar met al die mensen, die muziek en als klap op de vuurpijl familie en vrienden langs de kant weet ik zeker dat ik op vleugels de finish haal.

EH

Advertentie