Een dictee met voldoende instinkers
Wij weifelen lang of we wijselijk de gewijde weikaas willen weigeren die te lang in een weitas verwijlde. Philip Freriks leest wel vaker dictees voor. Maar over deze zin uit het zondag in De Uithof gehouden Groot Dictee van Utrecht raakte hij niet uitgepraat. Een zin voor de hall of fame van dictees, aldus de oud-nieuwslezer.
Auteur van dit eerste Utrechtse dictee was Willem Hendrik Gispen. De organisatie was de oud-rector magnificus van de Universiteit Utrecht op het spoor gekomen via zijn boekje met jeugdherinneringen ‘Ik adem Utrecht’ en vroeg hem om op basis daarvan een tekst van ruim driehonderd woorden aan te leveren.
“Het was een forse klus”, zegt Gispen, “want ik wilde uiteraard voorkomen dat het dictee te gemakkelijk zou worden. Dus ik heb me stevig verdiept in de literatuur om voldoende instinkers te verzamelen. Toen ik hoorde dat ook een aantal mensen uit de hoek van de vereniging ‘Onze Taal’ zou meedoen, van die mensen met als hobby dictees maken, heb ik wel even in mijn rats gezeten. Maar kenners die ik mijn tekst liet lezen, stelden me gerust: hij was lastig genoeg.”
Dat bleek ook wel, want geen van de deelnemers eindigde foutloos. Winnaar werd de Vlaming Robert Joosen met één fout en in totaal maakten slechts vijf van de honderdveertig deelnemers minder dan tien fouten. Vooral de vraag of woorden met of zonder verbindingsstreepje worden geschreven, zorgde voor veel hoofdbrekens, zegt Gispen lachend.
“Koek-en-zopietent was wat dat betreft een aardige, net als eenmeiviering. Maar ook de vraag of je een naam al dan niet met een hoofdletter schrijft, is altijd weer lastig te beantwoorden. Zo drink je een bordeaux of een chianti met een kleine letter, maar de stad Bordeaux en de wijnstreek Chianti schrijf je met een hoofdletter.”
Als het aan Philip Freriks ligt, is met het eerste Utrechtse dictee een nieuwe traditie in de Domstad geboren. En wie weet, komt het daar wel van, want ook uitvaartondernemer Tap, de organisator van de zondagse happening, was dik tevreden.
Het was alleen jammer dat er geen barrage nodig was geweest, constateerde juryvoorzitter, hoogleraar Nederlands Wiljan van den Akker. "Een sudden death, dat was, gezien de branche waarin de organisatie werkt, wel toepasselijk geweest.”
EH/foto: Victor Alliance
Klik hier voor: het dictee en de uitleg door vereniging Onze Taal