Marilou Stegeman: 'Verkeerd kiezen is er straks niet meer bij'

Je ontdekt na een jaar psychologie dat je in feite meer ziet in kunstgeschiedenis en je stapt dus over. Je haalt je bachelor in drie jaar en volgt daarna een jaar extra vakken. Op dat moment vindt iedereen dat een prima idee. Nu ben je daardoor een langstudeerder en gaat je tweede masterjaar je drieduizend euro extra kosten. Met een vwo-profiel Natuur en Gezondheid op zak en met interesse in de biologische achtergronden van gedrag lag de keuze voor een studie psychologie voor Marilou Stegeman voor de hand. “In het begin liep het allemaal op rolletjes, maar zo rond eind maart begon ik te twijfelen. Ik kreeg minder leuke vakken en ik merkte bovendien dat ik op mijn kamer steeds vaker zat te bladeren in kunstboeken die ik van een vakantie in Italië had meegenomen. Vooral Michelangelo vond ik geweldig. Ik kende op een gegeven moment het hele plafond van de Sixtijnse Kapel uit mijn hoofd. “Later dat voorjaar besloot ik dat psychologie de verkeerde keuze was geweest. Ik switchte naar kunstgeschiedenis en daar heb ik me vanaf het eerste moment thuis gevoeld. De studie liep prima en alleen omdat ik op een ongelukkig moment ziek werd, heb ik in mijn eerste jaar één vak niet gehaald. Het tweede en derde jaar heb ik probleemloos mijn zestig ECTS gehaald en dankzij een stage in de zomer had ik netjes na precies drie jaar mijn bachelordiploma.Tussenjaar “Toen kwam de master. Ik twijfelde tussen Kunstbeleid en –management, Cultureel Erfgoed en Art History. Omdat ik voor de eerste master nog een minor zou moeten volgen en voor de tweede een vak, en omdat ik gekozen was voor de faculteitsraad, lag het min of meer voor de hand om van dat jaar een tussenjaar te maken.Ik ben lid van de raad geworden, maar ben tegelijkertijd hard blijven studeren. Ik heb de minor en het vak Cultureel Erfgoed gedaan plus nog een paar nuttige vakken, waardoor ik ook in dat jaar 60 ECTS heb gehaald. Ik heb er dus zeker niet met de pet naar gegooid. Uiteindelijk heb ik voor de tweejarige master Art History gekozen. Daar ben ik in september mee begonnen.Andere bibliotheken “Toen ik in oktober hoorde van de plannen om langstudeerders aan te pakken, dacht ik: shit, dan had ik dus beter meteen na mijn bachelor aan mijn master kunnen beginnen. Nu gaat dat tweede masterjaar mij drieduizend euro kosten en bovendien verlies ik mijn OV precies in het jaar waarin ik het hard nodig heb. In het tweede masterjaar schrijf je je scriptie en studenten kunstgeschiedenis moeten daar vaak voor op reis naar andere bibliotheken omdat veel informatie nog niet digitaal beschikbaar is. Voor mij wordt dat dus een dure grap. “Uiteraard heb ook ik me even afgevraagd of België een alternatief zou kunnen zijn, maar midden in je master switchen lijkt me geen goed idee. Ook werken zit er met zo’n druk programma niet in, dus het zal wel lenen worden. Wat ik heel raar vond, is dat deze maatregel ook gaat gelden voor studenten zoals ik, die er op het moment dat ze hun studie planden nog geen rekening mee konden houden. Toen ik vorig jaar voor dat tussenjaar koos, vond iedereen dat ‘best slim’. Nu doet het me de das om. Ik vind dat erg onredelijk.Eeuwige studenten “Maar uit mijn geval blijkt ook dat je het je straks eigenlijk niet meer kunt permitteren om een verkeerde keuze te maken. Na dat eerste jaar psychologie heb ik verder elk jaar zestig ECTS gehaald. En dan kun je misschien zeggen: had dat tussenjaar niet gedaan, maar aan de vakken die ik toen heb gevolgd, kan ik later echt veel hebben. Dat ze eeuwige studenten met deze maatregel willen dwingen om de studie serieus te nemen, kan ik billijken. Maar nu worden ook studenten de dupe die hard studeren en serieus aan hun toekomst werken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?”