Meer medewerkers in bedrijfskleding UU
Het is vele mensen natuurlijk al opgevallen dat leden van het Facilitair Service Centrum sinds de Dies in nieuwe bedrijfskleding rondlopen. Het witte overhemd van de receptionist en het groene sjaaltje van de cateringmedewerker springen er dan ook uit. Binnenkort wordt de outfit aangevuld met een feestdas en -sjaal.
Een beetje huiverig voor de nieuwe bedrijfskleding waren sommige medewerkers wel, zegt Letty Broere van het Facilitair Service Centrum (FSC). Vooral de mensen die tot voor kort in hun eigen kleding naar het werk mochten komen. “Maar van vele van hen horen we nu vrijwel alleen positieve verhalen. Ze dragen dan wel bedrijfskleding, maar een uniform is het niet.”
Bedrijfskleding
Zo’n twintig jaar geleden deed de bedrijfskleding zijn intrede aan de Universiteit Utrecht en sindsdien wordt elke drie, vier jaar bekeken of er nieuwe kleding moet worden aangeschaft en wie er in op het werk moet verschijnen. Ook dit jaar is het aantal medewerkers uitgebreid. “Veel medewerkers in de binnenstad”, zegt Broere, “liepen nog niet in bedrijfskleding.”
In september vorig jaar begon Arie Raterink, inkoop- en aanbestedingscoördinator van het FSC, met de aanbesteding. De oude kledij was toen al vijf jaar oud. “We hebben gewacht tot de nieuwe organisatie stond waarin het oude FBU was opgegaan. Daarna moesten we beslissen of we het duurzame karakter dat onze afdeling kenmerkt, tot uitdrukking wilden laten komen in de kleding en bekijken wie wel en niet bedrijfskleding moest gaan dragen.”
Volgens Raterink is bedrijfskleding noodzakelijk voor zijn mensen: “Het staat voor professionaliteit, herkenbaarheid en veiligheid. Je kunt elkaar herkennen aan de kleding; je weet meteen of iemand wel of niet bij de universiteit hoort.” Uiteindelijk lopen nu 135 FSC’ers in het bedrijfstenue dat de basiskleur grijs heeft en opgefrist wordt met groene kraagjes of biesjes- hiermee wordt de duurzaamheid van de afdeling uitdrukt.
Worker
Uiteindelijk kreeg Galladio Corporate Fashion de opdracht van 80.000 euro; hetzelfde bedrijf dat ook de kleding van het UMCU verzorgt. Een groep van zo’n dertig medewerkers mocht kiezen welke kleding van dit bedrijf ze het mooist en fijnst vonden. Ratering: “Toen bleek bijvoorbeeld dat de gebouwzorgers het liefst een worker hadden. Die broeken zijn gemaakt van een stevige stof, zit wat wijder en heeft zakken waar je van alles in kan stoppen. Ook leek het hun prettig om een fleecevest te hebben voor als ze eventjes naar buiten moesten.”
Keuze was er ook als het ging om het overhemd of de polo. De polo met de dubbele kraag – de buitenste kraag is grijs, het binnenste kraagje appelgroen- bleek favoriet. Securitymensen wilden voor in de zomer graag een overhemd met korte mouwen en die is nu dus ook nieuw in de collectie. “Korte broeken niet, die kunnen echt niet”, zegt Broere. Dames hadden de keus uit een rok of een broek of beide en mochten ook een stropdas kiezen in plaats van een sjaaltje. “Sommige vrouwelijke receptionisten vinden een das professioneler staan.”
Vervolgens werd iedereen de maat genomen. “Letterlijk”, grapt Raterink. “Voor iemand met net zulke brede schouders als ik, werd de kleding op maat gemaakt. Voor wie in confectiematen past, hoefde dat natuurlijk niet.” Net als andere onderdelen van de universiteit heeft het FSC wel op de kleintjes gelet. Raterink: “Zo liepen de mensen in de restaurants al in grijs, dus zij hebben alleen nieuwe bovenkleding gekregen. En de technische dienst had nog zoveel kleding in voorraad liggen, dat die eerst op moet voordat ze nieuwe krijgen.”
Goed doel
De kleding die is afgeschreven wordt de komende weken ingezameld en gaat naar de stichting Zending over de Grenzen. “Die stuurt de kleding naar landen in Oost-Europa en Afrika”, zegt Broere die nog even de laatste aanwinst van de bedrijfskleding wil laten zien. Een sjaaltje met groen met zwarte stippen en een donkerblauwe das met groene stippen, of…… “Nee, kijk nog eens goed”, lacht het duo.”De stippen zijn kleine solletjes. Ze zijn speciaal gemaakt voor feestelijke aangelegenheden.”
GK