Studenten klussen mee op de Archimedeslaan (fotoreportage)

Zelf meeklussen voor je nieuwe kamer. Studenten aan de Archimedeslaan zijn vanaf november aan de slag om hun toekomstige kamers te verbouwen. In het voormalige hogeschoolgebouw worden tweehonderd tijdelijke studentenkamers gecreëerd.  DUB kreeg een rondleiding door het hele pand en sprak met studenten in overals. “Ik kan eigenlijk niet goed boren.”

We beginnen onze rondleiding op de begane grond, waar de verbouwing van de nieuwe kamers nog het minst ver gevorderd is. Maar andere vertrekken zijn al wel spic en span. Zo is er een bar (een biertje kost slechts een euro) en zijn er ateliers voor kunstenaars en bedrijfsruimtes voor studenten die een eigen bedrijfje gestart zijn. Die laatstse worden verhuurd via de SSH. Er zijn plannen voor een terras voor de deur. En er komt op de benedenverdieping een muziekschooltje.

Een kamer op de begane grond is al wel klaar, en die heeft een bijzondere status. Pim Koot: “Er is een kluscompetitie, en de winnaar daarvan krijgt deze gemeubileerde kamer van 23 vierkante meter, met een wastafel. Elke week roepen we een finalist uit, degene die die week het beste geklust heeft. Alle finalisten strijden begin februari tegen elkaar voor de winnaarskamer.”

Pim Koot is de secretaris van Stichting Tijdelijk Wonen (STW), dat het project aan de Archimedeslaan coördineert. Hij vertelt dat al vanaf december 2010 bijna tweehonderd jongeren op de bovenste drie verdiepingen van dit gebouw een kamer hebben. Toen in september bleek dat de stichting Sophies kunstprojecten niet langer in het gebouw kon blijven, kwam er ook op de begane grond en op de eerste verdieping ruimte vrij. Dus komen er nu nog tweehonderd kamers bij.

Omdat de kamers maar tijdelijk zijn – in 2017 wordt het gebouw gesloopt – moet er zo goedkoop mogelijk verbouwd worden. Net als bij de eerste lichting kamers wordt daarom de hulp van de bewoners gevraagd. Koot: “De huur wordt netjes berekend volgens het puntensysteem. Sterker nog, wij rekenen maar 95 procent van die prijs. Voor mensen die 48 uur geholpen hebben met klussen, wordt dat verlaagd naar 85 procent. Voor een kamer van 17 vierkante meter komt de huurprijs zonder korting uit op ongeveer 300 euro. Daar zitten ook servicekosten in, en die vallen helaas hoger uit dan we hoopten."

En wat nu als je niet extreem technisch bent, maar toch korting wil? Koot: “Je hoeft niet superhandig te zijn, maar je moet wel inzet tonen. Natuurlijk laten we niet alle klussen aan studenten over. Ze helpen vooral met het bevestigen van gipsplaten en isolatiemateriaal, en met vegen en sjouwen.”

We gaan door met de rondleiding. Iets verder komen we de eerste klussende studenten tegen. Juliëtte (studente theologie) bevestigt samen met een vriendin gipsplaten aan een muur. Laatstgenoemde komt niet in het huis wonen, maar helpt Juliëtte om eerder door haar verplichte klusuren heen te komen. Juliëtte: “Ik mag haar uren optellen bij de mijne.” Ze gaat samen met haar beste vriendin in AL16 wonen. “Dat lijkt me heel gezellig.” Dat de woning tijdelijk is, vindt ze geen probleem. “Vijf jaar is niet zo heel tijdelijk; ik vind het lang zat.” Hebben de dames al veel nieuws geleerd door het verplichte klussen? Juliëtte: “Nou…” Vriendin: “Ik heb wel veel geleerd! Al kan ik nog steeds niet heel goed boren.” De dames willen wel graag met hun boor op de foto.

Een nadeel van tijdelijke huisvesting blijkt aan het begin van de eerste verdieping. Daar bevinden zich de kamers die bijna klaar zijn om opgeleverd te worden: de plafonds zijn echter niet bewerkt en zien er grauw uit. Koot: “We kunnen natuurlijk geen systeemplafonds en dergelijke installeren, dat is niet te betalen. We moeten binnen vijf jaar de kosten van dit project eruit halen. Sommige bezoekers vinden het hier dan ook verschrikkelijk: veel te goedkoop en onafgewerkt. Maar onze bewoners vinden het juist perfect. Je kunt hier namelijk doen wat je wilt.”

Ook het sanitair en de kookfaciliteiten zijn sober. Elke afdeling heeft ongeveer vijfentwintig eenpersoonskamers. Deze bewoners delen gezamelijk een keuken. Koot: "Maar de keukens zijn wel enorm groot, met veel ruimte om meerdere tafels neer te zetten." Ook telt elke keuken vijf gootstenen en net zoveel vierpits-kookplaten.  

In het gedeelte dat bijna af is staat ook student biologie Peter (foto rechts) te klussen. Hij hoort bij de eerste lichting studenten, die in 2010 al een kamer mocht betrekken. “Ik zocht een woning samen met mijn vriendin en ik wilde geen huis waar alleen maar studenten wonen. Een zelfstandige woning was onvindbaar en dit was het eerste dat langskwam.” Hij en zijn vriendin hebben nu twee kamers naast elkaar. Peter vermaakt zich wel: “Het is hier prima te doen. Er wonen ook werkende mensen en MBO’ers; ik vind het leuk om allerlei mensen te ontmoeten.”

In een keuken aan het einde van de eerste verdieping zit een groepje van vier studenten in een afdeling die zeer recent is opgeleverd. Een student woont hier sinds gisteren, een ander viert deze week dat ze al een week in AL16 bivakkeert. De groep maakt plannen voor de inrichting van hun afdeling. “We willen een barretje bouwen en ook de keuken gaan schilderen.”

Koot: “Om alles goed te laten lopen, organiseert STW dat elke afdeling een gangbestuurder heeft. Hij of zij zorgt dat de regels die we hebben worden nageleefd. Als dat niet lukt, kunnen er boetes gegeven worden. Dat is echt een laatste redmiddel en we zetten het liever niet in. Maar door dit systeem wordt er wel netjes aan de brandvoorschriften voldaan; de branddeuren blijven dicht, er ligt geen troep in de gang, etcetera.”

We vervolgen onze weg naar de etages die al vanaf 2010 bewoond zijn. Hier verwijzen straatnaamborden en decoraties op een deel van de gangen naar Utrechtse wijken: Lombok, de Vogelenbuurt, Sterrenwijk... Koot: “Gemaakt door studenten van de HKU, die we hadden gevraagd de bovenste verdiepingen te versieren. Ze kwamen met het idee om het complex in verschillende Utrechtse wijken op te delen. Een leuk idee, maar de studenten hadden de tijd die het kostte om alles uit te voeren nogal onderschat. Uiteindelijk hebben ze maar eenderde uitgevoerd.”

Op de vierde verdieping kunnen we nog even een kamer in volle glorie zien. Verpleegkundige Janneke (foto onder) woont al ruim een jaar in AL16 en heeft het goed naar haar zin.

“Hospiteren was niet succesvol en dit leek me wel wat. Ik vind het nu echt super hier. Je woont met heel veel mensen, dus er is altijd wel iemand thuis.” Janneke heeft vorig jaar ook geklust voor een lagere huur. “Ik heb een dag geholpen een keuken in elkaar te zetten. Dat vond ik wel leuk, maar de rest van het werk niet echt. Gelukkig had ik iemand om me te helpen, zo was ik eerder door mijn uren heen.”