Studiemarathon beleeft topnacht
Een zaal die steeds voller werd en rond middernacht zelfs uit zijn voegen barstte. Doorzetters die zich om vier uur ’s nachts in een groen oplichtend kwalletje verdiepten, en tot slot hoogleraar Staatsrecht Kummeling met het advies om een politieke partij op te richten. Na een aarzelend begin is de Utrechtse studiemarathon een doorslaand succes gebleken.
“Ik ben mijn stem kwijt, maar wel een ervaring rijker.” Met die woorden besloot spreekstalmeester Leonie dinsdagochtend even voor negen uur een in de geschiedenis van de Universiteit Utrecht nu al historische gebeurtenis. Na het startschot van Yvonne van Rooy op maandagochtend betrad 24 uur lang een bonte stoet wetenschappers het spreekgestoelte met als ‘uitsmijter’ Henk Kummeling, die de aanwezigen duidelijk maakte wat zij van het staasrecht mogen verwachten, wanneer de acties van deze week onverhoopt niet tot resultaat zullen leiden.
De Rebo-decaan voerde de zaal mee langs het petitierecht, het burgerinitiatief en andere in de grondwet vastgelegde mogelijkheden om als burger invloed uit te oefenen. Vooral van het demonstratierecht valt wel iets te verwachten, aldus Kummeling, zeker met zoveel hoogleraren in toga als deelnemer. Hij nam de zaal mee naar 1982, toen psychologie in Tilburg dreigde te worden opgeheven. “De Tilburgse hoogleraren hebben toen in Den Haag in toga geprotesteerd en het werkte, want psychologie bestaat in Tilburg nog steeds. Dat hadden onze hoogleraren tandheelkunde dus beter ook kunnen doen."
Eén groot kiesdistrict
Maar mochten zelfs de demonstraties van hoogleraren en studenten niet helpen, dan kan het Nederlandse kiesstelsel wellicht nog soelaas bieden, aldus Kummeling, die behalve hoogleraar ook voorzitter is van de Nederlandse Kiesraad. “Samen met Israël zijn wij uniek in die zin dat ons hele land één groot kiesdistrict is en dat er ook geen kiesdrempel bestaat. Met pakweg 60.000 stemmen bent u dus al zeker van een zetel in de Tweede Kamer.”
Dat opent perspectieven, aldus Kummeling, want rekent u maar mee. Ruim dertig procent van de Nederlanders is hoger opgeleid en zal dus zeker op een partij stemmen die het hoger onderwijs wil stimuleren. Dat zijn dus al zo’n vijftig zetels. Tel daar bij op de ongeveer 600.000 studenten in ons land, dat zijn nog eens tien zetels, en het ondersteunend personeel van de universiteiten, ook goed voor een paar zetels, en we komen al snel op een zetel of 65.” En tot hilariteit van de zaal: “Met als lijsttrekker Nathalie den Dekker, de Utrechtse rechtenstudente die vorig jaar Miss Tourism International is geworden, moet onze partij toch moeiteloos meer dan 75 zetels kunnen halen?”
Terugkerende happening
Met zijn hoopvolle boodschap besloot Kummeling een marathon die het volgens zowel deelnemers als studenten zeker waard is om herhaald te worden. Hoogleraar arbeidseconomie Joop Schippers, die zelf op maandagochtend college had gegeven, stelde 's middags in de vergadering van de Universiteitsraad voor om er een jaarlijks terugkerende happening van te maken. Bas, derdejaars Spaans, en zijn vriend Alex, derdejaars biomedische wetenschappen, moeten dinsdagochtend even nadenken over dat idee.
Zij behoren tot de diehards die de hele marathon zonder onderbreking hebben uitgezeten, want zegt Bas, een marathon is een marathon, die loop je of niet of je loopt hem helemaal. Hoogtepunt van de 24 uur was voor de twee studenten het college waarin Ruut Veenhoven een verband legde tussen onderwijs en geluk. “Een aanslag op het hoger onderwijs is dus in zijn visie een aanslag op ons geluk. Dat vonden we wel een bijzondere gedachte.”
Terwijl Bas verlangend uitkijkt naar zijn bed (ik heb alle afspraken voor vandaag gecancelled”) vertrekt Alex doodgemoedereerd naar een college Academic English. (“Ik laat mijn studieprogramma niet door een marathon in de war schoppen.”) Is deze marathon een herhaling waard? Even kijken de twee vrienden bedenkelijk, maar dan wint hun enthousiasme het van hun vermoeidheid. “Het moet niet al te vaak gebeuren, maar één keer per jaar? Ja, dat trekken we wel.”
EH