Utrechts eerste campuscolumnist is... Dieudonnée van de Willige

Masterstudent Biochemie Dieudonnée van de Willige is verkozen tot campuscolumnist van de Universiteit Utrecht. Van de Willige gaat een jaar lang columns schrijven over de universiteit en het studentenleven. Ze ontvangt het Erik Hardeman-stipendium van 1000 euro.

In haar winnende column Progressie beschrijft Dieudonnée het studentenleven als een soort ziekte. Op een beklemmende manier beschrijft ze een nachtelijke ervaring in een studentenhuis waarbij het verenigingsleven centraal staat. Van de Willige geeft een inkijkje in het studentenleven, maar houdt tegelijkertijd afstand. De buitenstaander van binnenuit eigenlijk. Dat sprak de jury zeer aan, bovendien was de jury zeer gecharmeerd van haar stijl en taalgevoel. De studente nam haar prijs maandagochtend tijdens de nieuwsjaarsreceptie van de Universiteit Utrecht in ontvangst.

“Dit is heel mooi. Ik vind het heel bijzonder deze uitdaging aan te gaan”, aldus een verraste Van de Willige. Zij heeft deze morgen speciaal vrij gekregen van haar opleiding. “De steun van de bètafaculteit heb ik al.”

Van de Willige is een actieve student. Tijdens haar bachelor Scheikunde zat ze in de redactie van De Chemograaph, het verenigingsblad van de Utrechtse Scheikundige Studentenvereniging Proton. In 2011 won ze al de Wetwilaward, een columnwedstrijd van het algemene vak wetenschapsfilosofie. Naast haar huidige master volgt ze het honoursprogramma Young Leaders League.  

Campuscolumnist
Waar andere universiteitssteden een campusdichter hebben, kiest de Utrechtse universiteit voor een campuscolumnist. Van de Willige is daarmee de eerste campuscolumnist van Nederland. Het idee is ontstaan na het vertrek van DUB-redacteur Erik Hardeman die met zijn column Schreef de universiteit jarenlang een spiegel voor hield. Om waardering te tonen aan deze ongekroonde campuscolumnist, is aan de titel het Erik Hardeman-stipendium toegevoegd.

De campuscolumnist geeft een jaar lang een origineel en creatief inkijkje van de universiteit. De campuscolumnist krijgt een vaste plek op DUB, maar is niet per se van DUB. Ook elders op de universiteit kan de columnist acte de presence geven.

Een deskundige jury beoordeelde de dertig inzendingen. In de jury zaten decaan Geesteswetenschappen Wiljan van den Akker, auteur en hoogleraar Moderne Letterkunde;  Monique Mourits, directeur van het Universiteitsmuseum; Melanie Peters, hoofd Studium Generale en Jelmer de Ronde, student Natuurkunde en momenteel vice-voorzitter van de LSVb.

De jury besloot de titel open te stellen voor zowel studenten en medewerkers. Originaliteit en creativiteit waren belangrijke criteria, zonder dat het per se politieke satire à la Schreef hoefde te zijn. En om de jury niet te laten koersen op de persoon, heeft de jury de teksten beoordeeld zonder te weten wie de auteur was.

In het juryrapport (pdf) staat dat de jury aangenaam verrast was door de variëteit van de inzendingen. Ongeveer een derde van de deelnemers had zich gestort op het bedenken van een soort Schreef. Maar zelden haalden deze columns het niveau van het origineel. Dus koos de jury een ander spoor.

De inzendingen van de studenten sprongen er uit. Waar medewerkers eerder kozen voor een meningencolumn of een kritische beschouwing, zochten de studenten vaker naar fictieve vormen. Zo gaven ze op een originele manier een inkijkje in het leven als student.

Uiteindelijk rolden daar drie nominaties uit. Naast Dieudonnée van de Willige waren dat de masterstudent Bestuurs- en Organisatiewetenschap Maarten Over de Vest en de premasterstudent culturele antropologie Marjolein Welling. De column van Maarten Over de Vest, De brakheid van de student, schets vanuit een bijzonder perspectief een beeld van de brakke student waarbij hij een speciaal kledingstuk in de schijnwerpers zet. Marjolein Wellings genomineerde column heet Winterpret en speelt zich af op de Winter Efteling. Welling beschrijft een tafereel met haar neefje door de ogen van een student antropologie.

Advertentie