Baaierd kijkt uit naar .....de nieuwe campuscolumnist

Aan Ruud@campuscolumnist.uu.nl
Betreft: Een beetje sneu
Bijlage: Een nieuwe campuscolumnist?

Ha Ruud, het zit er al weer op, die periode van het tweewekelijks stukjes schrijven voor DUB, ons geliefd periodiek. Mai mai, dat was een opgave hè? Elke twee weken zo’n stukje uit je toetsenbord rammelen dat valt niet mee. Ik weet er alles van.

Ja en dan moet het ook nog ergens over gaan, hè. Je kan je ellende maar niet zo maar een beetje bij elkaar verzinnen. Dan haken de lezertjes af. Of nog erger, ze geloven je niet meer. Weet je wat ik nou zo leuk aan je columns vind? Dat je ze zo persoonlijk maakt!

Ja, bijvoorbeeld dat je deze zomer in Griekenland zat te ploeteren achter je laptop om nog een subsidie los te krijgen. Ik zag het helemaal voor me. Jij zittend op zo’n mal wiebelig houten keukentafelstoeltje, vol plichtsbesef, intellectueel, achter je laptop en een Raki en op tafel een wit papieren kleedje. Er zitten nog wat vetvlekken op het vloeipapier. Je geliefde in een wat te klein uitgevallen jurkje wordt achternagezeten door een zwaar besnorde Jorgos, die de almaar de sirtaki wil dansen. Hij heeft een bedauwde fles gele Retzina in zijn ene hand en een mobieltje in de andere. Inderdaad, dat was vroeger een rood lapje, maar ook in Griekenland staat de tijd niet stil! Je geliefde roept: “Ruud kom nou. Doe nou %$#@! eens mee man. Jamas! ( για μας) En klokt de halve fles harswijn in één keer achterover. Jij denkt: nog effe 139 mailtjes wegwerken.

Knap hoor hoe je dan toch zo’n tsunami van 139 mails die anderhalve week lang je postvak heeft overspoeld even fluks wegwerkt. Maar het allermooiste was natuurlijk om te lezen hoe ze je op dat hele kleine Griekse eilandje toch hadden weten te bereiken! Jaha, per mobiele telefoon. Op dat terrasje! Via een zus van de oppas van de secretaresse van de faculteit geloof ik. Dan ben je wel écht belangrijk Ruud!

Je vertelt dat een van je studenten de relevantie van de ontwikkeling van het openbaar vervoer, dat niet in Oman bestaat, kan uitleggen. Jíj dacht hoe gaat die zich redden met een verhaal over akelige overvolle stinkende Uithofbussen. Maar ik denk bij Oman aan SUV’s met airco, ingebouwde bar, 12 cilinders en een Indiase chauffeur. En vermoed dat in Oman de tijd van Lawrence of Arabia, kamelen en bussen voorbij is. Gek he? 

Ik volg ademloos hoe je ons heel intiem deelgenoot maakt van je angst voor een agressieve studente in de collegezaal. Je durft haar er niet uit te zetten. Een studieadviseuse moet het vuile werk opknappen. Alles godzijdank onder begeleiding van een ‘conciërge’ met spierballen.

Tot je een hele column lang een beveiliger/receptionist herkenbaar aanspreekt op zijn gedrag. Ons vertelt dat je niet meer langs zijn loge durft te lopen, of zelfs maar iets te vragen omdat je bang voor m bent? Ik geloof je ineens niet meer Ruud. Je wordt een beetje sneu. Een campuscolumnist onwaardig.

Baaierd

Advertentie