Discrimineren doen we allemaal
Aan: Universitaire_gemeenschap@uu.nl
Betreft: Discrimineren doen we allemaal
Bijlage: Ook hier
Ha allen,
We hadden gisteren weer zo’n onweer waar de Auvergne berucht om is. Wat een geweld. Onze caravan die al twintig jaar niet van zijn plek geweest is, stond te schudden op zijn inmiddels half vergane wieltjes. We vinden het fantastisch om de natuur in zijn meest elementaire vorm mee te maken. De Auvergnats hebben teveel inslagen meegemaakt om daarvan nog te genieten. Inslagen komen in de Auvergne te vaak voor.
Wat mij is opgevallen is dat veel Auvergnats meer naar de mens kijken dan naar tot welke groep iemand behoort. Als je maar de liefde voor hun Auvergne deelt en affiniteit met het Auvergnatse boerenbestaan hebt. Auvergnats accepteren mensen misschien meer als individuen. Zelfs in de Tweede Wereldoorlog vond een enkele gestrande Duitse soldaat hier een onderduikadres bij een boerengezin. Als mens in nood.
Maar thuis, in de wijk waar ik woon, leven wij in onze blanke Tesla-bubble. En in de universiteit leven wij in onze zogenaamd inclusieve intellectuele, “tolerante” bubble. Beter onderkennen we dat. Marokkanen discrimineren joden. Joden discrimineren Palestijnen. Hutu’s discrimineren Tutsi’s, Chinezen discrimineren Tibetanen. Turken discrimineren de Koerden. Fransen discrimineren Algerijnen. Hetero’s discrimineren homo’s. Mannen discrimineren vrouwen. Engelsen discrimineren Ieren. Japanners discrimineren walvissen en Amerikanen discrimineren van alles en nog wat. En wij Nederlanders discrimineren …?
Waarschijnlijk ontstaat die discriminatie door het gevoel bedreigd te worden in je bestaan: een andere godsdienst is griezelig. Wat als die heersend wordt? Wat als ze (de anderen) meer te vertellen krijgen? Verliezen wij onze zeggenschap? Willen we die delen? Verlies ik mijn baan door de instroom van gelijkgekwalificeerden? Gaan ze profiteren van onze sociale voorzieningen?
Alles dat anders is voor ons soort mensen vormt een bedreiging. De eigen groep is superieur aan het individu. De bril bestaat uit een paar ideologische oogkleppen. Of anders gezegd het “eigen volk” is het enige dat deugt?
Wie om zich heen kijkt ziet dat overal in de wereld discriminatie aan de orde van de dag is. Ik vind het kortzichtig, ja zelfs gevaarlijk om dat te ontkennen. Ook ik discrimineer. Ook Nederlanders discrimineren als een dolle. Ook onze universiteit is nog steeds geen vrijplaats voor het vrije woord, de vrije gedachte, of een inclusieve gemeenschap. Wat er ook aan kernwaarden door het college geformuleerd wordt.
Zeggen dat we allemaal gelijk zijn is een gotspe. Zeggen dat we allemaal gelijk gewaardeerd worden is net zo’n leugen. Er bestaan nog steeds grote verschillen tussen de waardering en beoordeling van “anderen” en van de grootste gemene deler.
Ik heb gezien hoe collega's hebben lopen tobben om gelijk te zijn aan de gemiddelde bevolking van de universiteit. Erbij te horen, en deel uit te maken van die gemeenschap. Hoewel dat vanzelfsprekend zou moeten zijn. Maar het gros van de UU-medewerkers doet alsof er niks aan de hand is.
Het zou ons sieren als we verschillen waarderen, en appreciëren dat we niet allemaal hetzelfde zijn.
Gelijkwaardigheid is niet hetzelfde als gelijk zijn.
Jullie Baaierd.