Discrimineren doen we allemaal 3
Aan: zwart-witdiscussie@uu.nl
Betreft: Discrimineren doen we allemaal 3
Bijlage: Hoop
Mensen behoren graag tot een groep. Dat lees je ook in DUB. Ik ben bang voor groepen. Door het exclusieve karakter van groepjes en de beperkingen die ze opleggen, heb ik mij nooit thuis gevoeld in groepjes. Ze zijn bijna altijd eng. Hebben iets broeierigs. Meestal gaat hun saamhorigheidsgevoel ten koste van de ander. Wij horen erbij en Zij niet.
Groepen zijn bijna per definitie niet inclusief. Welke argumenten er ook aangevoerd worden voor het bestaan van het groepje; de saamhorigheid bestaat bij de gratie van uitsluiting. Maar de mens is een sociaal wezen. Hij hoort er wél graag bij.
Een boek zonder ideologische grondslag over uitsluiting is Go Tell It On the Mountain van James Baldwin. Ik heb nooit begrepen waarom negerslaven in Amerika van die christelijke liedjes zongen. Waren ze zo diep gelovig? Wilden ze zich aansluiten bij het geloof van hun onderdrukker die met de Bijbel in de hand de meest verschrikkelijke zaken uithaalde? Baldwin beschrijft de gruwelijkheid van etnische onderdrukking en uitbuiting. Mij leerde het dat door luidruchtig het geloof van de blanke onderdrukker te belijden deze samenkomsten niet kon verbieden. Door gezamenlijk te zingen over de Heer. In their face!
Hella Haasse beschrijft in Sleuteloog de vriendschap van twee etnisch verschillende vriendinnen en hoe gecompliceerd de interraciale verhoudingen in voormalig Nederlands-Indië waren. Hoe weinig besef de Blanda had van de situatie waarin nota bene haar hartsvriendin verkeerde als 'halfbloed'. Het boek werpt een licht op wat het moet betekenen om in je eigen land minderwaardig te zijn en hoever mensen willen gaan om ergens bij te horen. Zover, dat ze afscheid nemen hun eigen afkomst en familie en een verklaring tekenen om bij een vriendin in het jappenkamp te komen.
Over ons Surinaams avontuur en onze ontkennende houding daarover kan je hier lezen. De documentaire 13th gaat over Amerika. Ik bestrijd dat wij dit racisme in Nederland aan onze universiteit nog belijden. Wij beoordelen wel mensen ongelijkwaardig. Hetgeen erg genoeg is overigens. Want daar gaat de discussie toch hopelijk over hier op DUB? Over onze universiteit, ons onderwijs?
Ik hoorde minister Slob verdedigen dat scholen van ouders instemming met hun “levenshouding” mogen eisen via een ondertekende verklaring. En ja hoor, de hele schijnheilige bubbel zuiveren in de leer viel over hem heen. Maar Slob moest die verklaring wel ok vinden; alle religieuze instituties eisen immers instemming! En we hebben vrijheid van meningsuiting én vrijheid van godsdienst, toch?
Slob had het zichzelf makkelijk kunnen maken en moeten zeggen: je mag geloven wat je wilt en publiceer je eigen 'levenshoudingsverklaring' ook maar als instituut. Maar op het moment dat je op een school of in een kerk een ander discrimineert, trek ik je subsidie in en ga je belasting betalen. Basta! Kleur bekennen!
Maar wie vindt dat de universiteit er zelf voor kan zorgen dat ze wat betreft kleur, sekse, intelligentie, motivatie, geloof en afkomst een afspiegeling van de samenstelling van onze samenleving wordt, heeft wel een onoplosbaar dilemma. Een elite-instituut als de universiteit selecteert uit een aanbod dat ook al geen afspiegeling is. Discriminatie!
Baaierd