Eindelijk een strandtent in De Uithof

Aan: Ernst-Jan@vertrekkendejournalisten.uu.nl
Betreft: Eindelijk een strandtent in De Uithof
Bijlage: Geschiedenis

Ha Ernst-Jan,

Heb je die mooie strandtent gezien die ze voor het nieuwe Koningsbergergebouw hebben neergezet? Eindelijk een stukje architectuur voor de gewone mens. Houten tafels en stoelen, een houten vloer (hopelijk met zand erop) en ramen die gewoon open kunnen. Een hele grote lange bar die smeekt om koperen pompen met mooie bieren.

Het is niet te geloven hoe dit aan het wakend oog van het campuswelstandspolitbureau is ontsnapt. Het trottoir loopt niet eens door tot de gevel, de zichtlijnen worden verstoord en de beplanting is geen gras met banieren. Er zit zelfs een luifel aan waaronder je buiten kan zitten! Geniaal.

Wat een schitterend decor voor een verschrikkelijk Lustrum Bacchanaal. In mijn dromen zie ik Dop Bär, uitgenodigd omdat hij al menig lustrum organiseerde, als eregast. De horlepiep dansend, beweegt hij zich over de tafel, tussen de vissenkoppen, stukken brood en mokken erwtensoep. Ons college komt er druipend van het vet en gemorst bier in polonaise achteraan, begeleid door vedel en schalmei! Oooh, nu al zin in het lustrumfeest!

Het moet een huzarenstukje geweest zijn, óf ze hebben gewoon lekker niks gezegd, om die strandtent daar te krijgen. Ja, effe tijdelijk een voorziening voor het wegvallen van de kantine in het aangrenzende Minnaertgebouw maken. Dat moet namelijk op de schop. En we dachten die strandtenten gaan anders toch in de opslag, dan kan er ook wel eentje in de Johannapolder staan! Bravo! Een bonus voor de creatieveling die dit voor elkaar gekregen heeft.

Helaas heeft een ander ploegje de vleugelnootbomen voor het Minnaertgebouw maar even gerooid. Dat werkt wat makkelijker als ze aan het verbouwen zijn, weet je. En dat is, vind ik dan, wel erg gemakzuchtig.

Ze waren begonnen bij de ingang van het nieuwe Koningsbergergebouw en kregen toen ineens de smaak te pakken. Ja, als we die rij bij de gevel weghalen, kan die andere net zo goed ook weg. Dan zie je dat prachtige gebouw ineens weer. Win Win. Ook duurzaam, want dan komt de zon weer op de gevel. Lekker warm.

Ze weten van geen ophouden meer, Ernst-Jan. De lumberjacks. Ze zijn onder ons! Weg met die groene herrie. De schoorsteen moet roken.

Ik weet nu zeker dat ons college ook geen groen hart wil, maar een stenen hart! De bomen op de parkeerplaats voor het Bestuursgebouw aan de Heidelberglaan gaan eraan. De levensgrote, met wortel en al, liefdevol verplante bomen op de Heidelberglaan zijn ook al omgezaagd. De bomen bij het Wentgebouw, het Kinderziekenhuis: leve de motorzaag.  Sequoia’s, vleugelnoten, het maakt de motorzaag niet uit. Zolang het geen gras of steen is, of je de gevel niet kan zien, moet het weg.

Jij gaat ergens anders werken, Ernst-Jan. Kan jij vertellen hoe ik hier overeind moet blijven bij het schrijven van zure, ongenuanceerde, kwetsende en nodeloos grievende stukjes? Of doe je nog even mee?

Je Baaierd.