Facebook denkt met je mee

Aan: gert@ITspecialisten.uu.nl
Betreft: Facebook denkt met je mee
Bijlage: like your gran torino!

Ha Gert,
Het moet toch niet gekker worden met die telefoontjes. Ik was gisteren een nieuwe smartphone aan het installeren voor een collega. Zetten we dat ding aan, vraagt het apparaat: moet ik de data, adressen en programma’s van uw oude telefoon overzetten? Ik: nee, lijkt me niet verstandig. Er stond een hoop rommel op dat ding dat hij al een poosje te leen had omdat zijn oude telefoon al geruime tijd stuk was. Ok, niet doen dus. Vervolgens start het apparaat door, en wie schetst mijn verbazing: alles is al geïnstalleerd? Met achtergrondfoto, contacten , apps, alles. Ongevraagd!
Makkelijk toch? Zegt hij. Makkelijk? Hoe nonchalant kan je zijn. Toch een verkeerd vinkje aangezet bij het installeren? Gedachteloos Geklikt?

Onze smartphone is allang geen gebruiksartikel meer. We zijn ermee vergroeid.
Ik las dat de gemiddelde gebruiker zijn smartphone drie uur per dag gebruikt en hem 221 opdrachten laat uitvoeren. Tien procent kan zich niet herinneren dat ‘mail checken’ het eerste was dat hij of zij ’s morgens deed na het wakker worden. Kijk om je heen en zie hoe dit kleine monster ons gedrag beheerst.

Had ik toch niet opgelet? Nee, deze keer was er iets anders aan de hand. Er werd voor me gedacht. Het apparaat vond het zelf noodzakelijk de door zijn voorganger verzamelde data even ongevraagd op te halen. Bij de fabrikant!

Hebben wij erom gevraagd dat alles van ons bijgehouden wordt? Ja hoor, lekker gemakkelijk toch, roept het hersenloze volk om mij heen. Hoef ik niks meer te onthouden of op te zoeken. Het apparaat weet precies waar ik ben. Kan het me meteen de weg wijzen als ik verdwaald ben. Lekker makkelijk!

Ik heb thuis een smart televisie aangesloten. Dat leek me handig om verlost te zijn van reclame en herrie tussen films en programma’s door. Gewoon ‘Uitzending gemist’ kijken. Hoor ik dat het apparaat registreert waar ik naar kijk. Wat mijn favorieten zijn. Wanneer ik zit te zappen. Hoe griezelig is dat?

Alles wat op het ogenblik op internet aangesloten is, verzamelt data. En als ik heel nauwkeurig probeer om dat te voorkomen, zorgt mijn buurman er wel voor met zijn stompzinnige selfies. Opzettelijk!  Of een ‘vriend’ die het leuk vind om mij te taggen in een foto van zijn house party. We vinden het prima. Ja, zelfs leuk.

Ik word er wat moedeloos van. Valt er niks tegen te doen? Ik schreef al eens, dat als ik iemand met een google-bril tegen kom, ik die van zijn hoofd zou rossen. Maar het kwaad is al geschied. Ik vrees dat overal bekend is hoe hoog mijn schulden zijn, dat ik geen vrienden heb, op welk godvergeten strand ik kansloos lig te zuipen en welke suffe boodschappen ik doe. Via internet, pin, Google, Facebook Whatsapp enz. Voornamelijk verzameld door anderen.

Ik goegelde je even op internet Gert. Relaxte auto man! Kan ik vrijdag meerijden als je toch naar dat Facebook-evenement gaat? Zin in!