Gutenberg, go go go

Aan: Baristawaarbenje@uu.nl

Van: Baaierd

Onderwerp: Go go go go

Bijlage: Gutenberg

Ha Nicole,
Het is al weer veel te lang geleden dat je die voortreffelijke ristretto voor me componeerde. Wie zou het een kopje koffie durven noemen. Zo’n aromatisch genot als de Luwak maakt een mens ook niet vaak mee. Boze theetongen beweren dat het uitgescheten bessen zijn waarvan het vruchtvlees half verteerd is in het darmkanaal van de civetkat. Vervolgens worden ze door kleine Sulawesische kindertjes geraapt. Maar dat geloof ik natuurlijk niet, ik weet niet eens waar dat ligt.

Koffie komt gewoon uit Italië en die Italianen kunnen Koffie maken. Goddelijke koffie. Tsjongejonge, wat een feest is dat. Ik vind het zo jammer dat de beste barista van de Johannapolder een andere werkgever heeft gezocht. Verraad dat was het. Sinds je vertrek is het er eigenlijk steeds minder op geworden.

Ook met de kantines die onder hetzelfde management vallen. Er is niemand meer die tegenwicht durft te bieden aan die dorre lui die geen greintje verstand hebben van gastvrijheid en klantvriendelijkheid. Dat geen enkele boodschap heeft aan klantvriendelijke ideeën van het personeel.

Ik zie ze er trouwens ook nooit zelf eten. Wij hebben de kroket en de bamischijf. En op dinsdag een burger. Oh ja, heel soms op vrijdag haring uit de diepvries.

De kantine van het Educatorium lijkt prima te draaien, maar die wordt dan ook binnenkort uitbesteed. Volgens mij kan je hem beter helemaal opheffen want door het lawaai dat er tijdens de lunchpauze heerst, wil je er nog niet dood gevonden worden. Misschien stoppen ze omdat het vaste personeel gehoorbeschadigingen oploopt.

Maar het ergste weet je nog niet Nicole! De formule is tegenwoordig Gutenberg to go. To go. Dat geloof je toch niet? Ik kom er toch niet binnen om weg te gaan? Ik wou net in de juiste ambiance rustig  een koffiehoogtepunt ervaren toen ik die bordjes zag. To go.

Maar daar blijft het natuurlijk niet bij. Dat voel je aan je water. Als ze met namen gaan knoeien zit er meer achter. En ja hoor! Ze zijn ineens ook milieuvriendelijk geworden. Duurzame koffie. Dat lijkt me op zich wel een goed verhaal. Maar waar blijkt de duurzaamheid uit? Wegwerp koffiebekers en plastic patatbordjes om de tarte aux prunes op te kledderen. Het management heeft weer een boekje gelezen: dat afwassen belastender voor het milieu is dan koffiebekers.

Klink ik nou als een oud wijf dat de laatste tearoom ziet verdwijnen of wind ik me er echt over op? Het zijn niet eens biologisch afbreekbare bekers. Maar wel goedkoper. Dat dan weer wel. Ik weet het niet meer Nicole.

Als ik eerlijk ben, heb ik het eigenlijk ook nooit een studentenvoorziening gevonden. Ik wil alleen geen koffie uit een wegwerpbeker, dat wil ik zelfs op kantoor niet eens. En die is sowieso niet te drinken. Even leek het bij het binnenrijden van de nieuwe automaten, hoe duurzaam, dat ik een zweem van koffie rook, maar gelukkig was dat na een maand al verdwenen. Eindelijk kan ik de bodem van mijn kopje al weer zien nog voor ik een slok genomen heb.

Va bene, Baaierd

Tags: gutenberg

Advertentie