Het mag wat kosten!

Aan: Lynn@vertrekkendjongtalent.uu.nl
Betreft: Het mag wat kosten!
Bijlage: WTF

Ha Lynn,

Ik fietste maandagmorgen voor het eerst weer naar De Uithof. Eerst door twee echte parken die me geestelijk voorbereiden op het geweld dat al losbarst bij de ASR. Waarschijnlijk is er van de verzekerden niet genoeg geld gestolen om na de bouwkosten de exploitatie van een koffievoorziening te betalen. Want voor de poort staat een enorme landrover met een ronkend aggregaat. Onder een triest parasolletje staan twee mensen in de rook van de motor, met uitzicht op de landrover te genieten van een zalig kopje ristretto. Nog even dat vakantiegevoel vasthouden, mompel ik zachtjes tegen mezelf.

Als ik het bordje Science Park Welkom zie, begint de verstening pas echt goed. Onder de A27 doorfietsend zie ik de eerste borden weer opduiken. Wij hebben in De Uithof alle bomen rond de gebouwen vervangen door borden, waarschijnlijk in de veronderstelling dat De Uithof hierdoor leefbaarder wordt.

Toen ik naar links keek trof mijn oog het bordje op de foto. Ik moest echt even afstappen.
Zijn onze medewerkers en studenten inmiddels zo infantiel geworden dat ze niet weten dat dit een bootcamp is in plaats van een speeltuin? Moet daarvoor een bordje worden neergezet?

Nee Lynn, het zal wel om de tekst ernaast gaan. Gebruik op eigen risico. Daar is over nagedacht. Helaas is de dame op de foto inmiddels verdwenen, maar in plaats daarvan zie ik wel een collega die het terrein nauwlettend aan het inspecteren is.

Gaan we het afbreken of sluiten? vraag ik, niet geheel onschuldig. Want dat doen we meestal met mooi aangelegde speelse faciliteiten in het landschap. We hebben een basketbalveld waar je niet meer mag basketballen, een enorme schommel die aan de ketting gelegd is en een skatebaan waar we de skaters verjagen omdat ze teveel lawaai maken.

En als afsluiten niet gaat, zetten we er een bordje bij. Zoals bij de cadeau-fontein aan de Heidelberglaan. Zo’n bordje bedoelt te zeggen: als er iets fout gaat moet je zelf dokken pannenkoek! Hebben we geleerd van de Amerikanen. Ze zetten dat overal op. Eigen risico.

Wat zou zo’n bordje plaatsen nou kosten, Lynn? Dat weet een programmamanager vast wel (we hebben vele programmamanagers: voor onze borden, voor onze vlaggen, voor de fietsenrekken enz). Hij of zij laat onderzoeken of, en waar het bord moet staan. Door een adviseur. Vervolgens geeft komt er een opdracht aan een projectmanager. Die heeft overleg met de huisstijlmanager over opmaak, tekst en vorm.

Maar het is ook een administratief wonder! Er gaat een kostbaar ambtelijk proces van budgetten, fiatteren, vrijgeven, aanbesteden, en inhuur achter schuil. Vroeger ging dat goedkoper: Ach jan, als je straks naar de botanische tuinen gaat, zet dan even een bordje bij die speeltuin wil je? Straks flikkert er weer een van dat klimrek af. Toen wilden we jong talent graag in huis houden!

Ik heb een oplossing: gewoon één bord aan het begin van het Science Park:
Science Desert. Voornamelijk eigen terrein. Betreden voor eigen risico.
Vast goedkoper.

Succes in Amsterdam Lynn!    

Baaierd