Het is te laat, ook voor de universiteit

Aan: Docenten@uu.nl
Betreft: Wetenschap voor iedereen
Bijlage: Een uitzondering

Weertje hè? Terwijl ik met een dikke griep koortsachtig door ons huis banjer, giert de wind door de straten. Kletsende regen spat met geweld tegen de ramen en boven het gierende fluiten van de storm is er niks te horen. Behalve af en toe het verbouwingsgeweld van onze buren.

Ze zijn al een al een maand of zes in de weer met slopen, hakken boren en schuren. Nijvere lieden wonen in deze wijk! Als je hier mee wilt tellen, moet je wel een uitbouw aan je huis maken van minstens twee meter, en een nieuwe leefkeuken (met obligaat keukenblok) laten creëren. Als je niet alleen met je lease-Tesla wilt laten zien dat je écht meetelt, donder je de badkamer er ook nog uit. Waterbesparende kranen zijn duurzaam!

Tijd om te kookeilanden, of rustig nieuwbadderen is er niet bij. Dat wordt douchen en thuis laten bezorgen of, hoe kan ik het vergeten, magnetronvoer verorberen.

In het oversized huis is overdag niemand en ‘s avonds gaan de lichten om tien uur na DWDD uit. De kinderen gaan na een half jaar met gierende banden de hele week naar het Kreukeltje en als ze wat ouder zijn krijsend naar de BSO en tig sportieve en educatieve gelegenheden waar pa en ma ze hijgend heen chaufferen. Pa stapt tussendoor nog even op zijn bike of rent een rondje door de sportschool en ma doet eigenlijk hetzelfde, want dat is erg geëmancipeerd.

Van het duur verbouwde bad genieten, gebeurt twee keer per jaar. Tijd of interesse voor anderen is er niet als je allebei zo’n belangrijke baan (of zo’n duur huis) hebt. Ik moet fulltime werken, zegt hij meestal. Vrouwtje krijgt de kindjes hè? Meestal laat, en meestal einde carrière.

Werken, werken, haasten, haasten. Zelfs de verjaardag van de kids moet benijdenswaardig zijn. Uitbesteden dus, zoals alle BN’ers doen. Alles voor de Kids!

Ze moeten studeren. As ze dat niet kunnen is er een excuus voor het falen. ADHD, hoog begaafdheid , dyslexie, faalangst etc. Het probleem ligt bij de scholen en inmiddels ook bij de universiteiten. Die geven slecht onderwijs volgens de ouders die vrienden van hun kinderen zijn en alles beter weten dan docenten. Management is nooit verantwoordelijk. Docenten vertrekken gedesillusioneerd of afgebrand.

Deze epidemische stress zie ik elke morgen bij de scholen als ik onze hond uitlaat. Hoe is het om zo ouder te zijn? Welk normen en waarden erven de kinderen?
Consumentisme en individualisering.

De eerste generatie staat inmiddels op eigen, pardon ouders’ benen en heeft laten uitrekenen wat een kind kost. Wat moet je eigenlijk met kinderen. Beter mountainbiken op de Popocatepetl?
Een toekomst zonder kinderen biedt zoveel moois!

Beroofd van aandacht en opvoeding vinden ze hun inmiddels gescheiden ouders maar losers.
Tegen hun schooldirecteur zei ik indertijd: schop die ouders allemaal de school uit!

De universiteiten zijn inmiddels ook al te laat. Iedereen moet studeren. Zonder innerlijke motivatie. Zonder aangeboren nieuwsgierigheid. Zonder intellectuele capaciteit. We zijn eindelijk allemaal gelijk geworden.

Baaierd