Idiotie en besluiteloosheid

Aan: Xander@nietengelsmoederstaligejournalisten
Betreft: Idiotie en besluiteloosheid
Bijlage: Organo-gekte

Ha Xander,

Het is zo teringkoud buiten, de ijsbloemen staan op de ruiten. Het lijkt wel de nieuwe noordpool hier. Er waait een boze wind door sciencepark De Uithof. Ha, hoor ik je zeggen, waait daar niet altijd een boze wind?

Nee, Ik bedoel een échte wind Xander. Ze zeggen dat de temperatuur min 15 graden is. Ik ging op mijn fietsje naar De Uithof, voor een bijeenkomst over “global warming”, maar dat ging me niet in mijn koude kleren zitten! Je kan niemand meer geloven, ook die wetenschappers niet hoor. Global warming … global freezing zullen ze bedoelen!

Ik hoorde dat je in Schotland was voor een spoedcursus Engels om de Nederlandse artikelen voor DUB in het Engels te schrijven. Goed idee. De helft van onze studenten is inmiddels buitenlands. Prima toch? Zij brengen tenminste geld in het laatje!

Straks spreken we allemaal verplicht Engels. Vandaar je artikel over het hete hangijzer: Nederlands studeren in het Engels. Maar waarom maken we ons daar druk over? Wie wil er überhaupt nog Reinaert de Vos in het Nederlands lezen?

Laten we de literatuur en letteren gewoon opheffen. En als we toch bezig zijn kan de faculteit Rechten er ook nog wel bij (of liever af). Wie heeft er nog Nederlands recht nodig? Alleen de Neus en dure door ons betaalde advocaten en rechters?

Onze rechtsgeleerden weten niet eens hoe ze ervoor moeten zorgen dat er minder buitenlandse studenten komen studeren. In strijd met de wet, zeggen ze. Ja hoor. Te stom om voor de duivel te dansen die mafkezen. Ik heb de oplossing wel hoor: gewoon één verplichte cursus in het curriculum: Nederlands voor academici. Probleem opgelost. Overigens ook niet overbodig voor een groot aantal Nederlandse studenten.

En als ik die gedachtentrein maar eens even door volg: misschien kunnen ze de afdeling waar ik werk ook maar beter opheffen.
Ik schreef een jaar geleden een column over onze afdeling en de reorganisatie. Net zo als ik een column schreef over ons tien jaar durende besluiteloosheidsproces met het Van Unnik als april grap.

En je zal het niet geloven, maar ze zijn (bijna) klaar. Zeven goedbetaalde CEO’s: Joop, Leon, Fiona, Niekol, Peter, Dries, Eddie, een ingehuurde adviseur (natuurlijk) en een merkwaardig in de mist verdwenen taskforce hebben na een jaar hun eitje gelegd. Een schitterend organogram met zestien vacatures. En mijn afdeling zit er nog niet eens in Xander!

Ik heb nog nooit zo’n mooi gevormde vork gezien met zoveel knuppels en onderknuppels. Ik ben gek op structuren, procedures en ingehuurde expertise. Bravo!

Bij mijn afdeling Vastgoed & Campus barst het er ook van. We hebben zo’n twintig programmamanagers (net twee nieuwe erbij voor een hernieuwde aanval op het tienjarige probleem) een aardige administratie en een handjevol projectmanagers. Kom op, uitbesteden!

Ik hoop dat mijn nieuwe directeur afrekent met dat stelletje reorganisatienitwits. Ze falen zo overduidelijk: Of ze zijn incompetent óf ze zijn bezig elkaar te bevechten.
De beuk erin, Hajime!

Baaierd.