Management op klompen
Aan : André@toezichthouders.uu.nl
Van : Baaierd@uu.nl
Betreft: gestion par sabot
Bijlage: gadget?
Ha André,
Je vroeg me vorige keer te vertellen hoe de cursus ‘ziek zijn is een keus’ waar iedereen heen moest van de dienstleiding is verlopen. Nou, ik moet je zeggen, ik ben er erg van opgeknapt! De cursusleider, een personeelszaken-politieagent, wist waar hij het over had. Hij was bereid in zijn vrije tijd onze leidinggevenden wat bij te brengen over ziekteverzuim in de organisatie.
Het ziekteverzuim ligt blijkbaar op 7 procent bij de Bestuursdienst, en dat is ver boven het landelijk gemiddelde. Daar wil het management wat aan doen en daarom werd hij ingehuurd. Hij is namelijk erg goed in het terugbrengen van het percentage ziekteverzuim. Bij de politie kreeg hij er makkelijk 4 procent vanaf. Als we dat uitrekenen voor de dienst zijn dat zó een paar miljoentjes! En als je de uitsparing aan vervangingsinhuur meerekent, gaan we fluitend door de bezuinigingsrondes.
Die naam ‘ziekteverzuim’ is ook verkeerd. Ik meen dat het ‘ziekteverlof’ was. Dat klinkt ook veel vrolijker. Waar het om gaat is dat de leidinggevende met de werknemer die ziekteverlof vraagt in gesprek gaat! Onze cursusleider heeft het management uitgelegd dat het verstandig is te praten met mensen die verzuimen. Om te kijken wat ze hindert in hun werk en wat ze nodig hebben om ‘beter’ te functioneren. Jaha, er schijnt vaak meer achter te zitten. Geinig hè? Beter functioneren. Ja, want je hebt ook ernstig zieken die toch komen werken. Daar aangekomen was ik even de draad van het verhaal kwijt.
De agent had de dienstleiding gevraagd het werkvolk uit te mogen leggen dat het met de nieuwe managementstijl mogelijk is dat de baas ineens opbelt om te vragen hoe het met je gaat als je ziek thuis zit! En dan niet meteen om te vragen wanneer je weer aan de slag kan, maar gewoon om te horen of je ook wat dwars zit. Of beter, als mens: hoe je je voelt. Sterker nog: het kan best wel eens gebeuren dat hij of zij je gewoon ineens op de werkvloer aanspreekt om te vragen hoe het met je gaat! Ja, dat is wel schrikken, André.
Gelukkig, zo vertelde hij, had de leiding zelf al aangegeven dat zij dachten dat veel ziekteverzuim ligt aan de managementstijl die gehanteerd wordt. Ik werd even heel stil en vroeg me af waar zo’n scheut zelfkennis ineens vandaan zou kunnen komen. Tot ik me bedacht dat bij de dienst zo’n een op de vijf medewerkers leidinggevend is! Een bedekte vorm van kritiek?
Natuurlijk is dit varkentje zo gewassen. Wij zijn ambitieus en ik hoor de targets al gezet worden: volgend jaar 1,5 procent minder ziekteverzuim. Ik zweer je dat we dat gaan halen. Linksom of rechtsom.
Gisternacht droomde ik de ultieme managementstijl om vooruit te komen met onze ambities in de Johannapolder. Verheugd wilde ik het iedereen vertellen, maar voor € 1,95 lag die al in de vitrine van het Bestuursgebouw: SOL-Klompen!
Beter!
Baaierd