Niet sporende U-Raad

Aan: Frank@poldereraars.uu.nl
Betreft: Niet sporende Raad
Bijlage: Rijdende trein?

Beste Frank,

Ik las je column in DUB over de effectiviteit van het poldermodel en dat dit zo goed past bij onze universiteit. Dit was je reactie op een verhaal van raadslid Floris Boudens over het functioneren van de U-raad, het hoogste medezeggenschapsorgaan van onze universiteit. In beide verhalen vind ik dingen die nodig aan de orde gesteld moeten worden.

Onze U-raad is niet democratisch. De personeelskandidaten hebben zonder verkiezing al een zetel. Er is zelfs voor een zetel geen kandidaat. Een kandidaat van een nieuwe lijst kan met een paar honderd stemmen na de verkiezingen verliezen van  een kandidaat met maar 1 stem van een gevestigde lijst. Dat is bolle waanzin. Wat de raad doet, wie er in zitten (ook wat foto’s graag) was nooit te vinden. Nog steeds zijn de lijsten, wat de raad doet en waarover wordt overlegd niet voor iedereen te vinden. Vergelijk dat eens met Groningen. Daar vertellen ze gewoon wat er gebeurd is in de raad. Gek hè? Of zou er gewoon helemaal niks gebeuren in onze U-raad?

Indertijd zijn er externen ingehuurd (jazeker, door de U-raad) om de medezeggenschap te verbeteren of nieuw leven in te blazen. Ik heb nooit kunnen vinden wat daarvan terecht is gekomen.
Zijn er adviezen opgevolgd?

Je hebt gelijk als je zegt dat er nu een college zit dat uit onze eigen gelederen komt. Maar je vergeet even dat we net afscheid hebben genomen van Mevrouw Oudeman. En daarvoor van Mevrouw Van Rooy. De eerstgenoemde een ras-industrieel denker, de tweede een ras-politiek denker. Yvonne van Rooy hielp het laatste restje medezeggenschap (na invoering van de MUB) ook nog om zeep met haar vereenvoudiging van het statuut (dwz niks meer aan medezeggenschap dan wettelijk verplicht) en een vernieuwing van het verkiezingsreglement die met het partijenstelsel de inteelt van de raadsleden bevorderde. Dus dat wantrouwen is zo gek niet.

De laatste jaren is er met de komst van Bert van der Zwaan als collegelid en vervolgens Anton Pijpers als voorzitter erg veel verbetering in de zichtbaarheid en aanspreekbaarheid van het college gekomen. Bravo.

De U-raad is daarentegen is alleen maar onzichtbaarder geworden. Ik ken alleen de voorzitter die ik meerdere malen tevergeefs vroeg om de U-raadsstukken openbaar te maken. En een U-raadslid dat als voorzitter van de partij Vlam al jarenlang zijn eigen hofhouding heeft.

Ik lees in DUB hoe een student gekapitteld wordt door een mede-raadslid, nota bene van de personeelsfractie. Hij heeft vragen, die dat ervaren raadslid ter plekke voor hem had kunnen beantwoorden. Vragen die doorijlen terwijl het antwoord totaal niet geheimzinnig is.

Natuurlijk mogen declaratiekosten bevraagd worden. Natuurlijk horen die voorbeeldig te zijn. En natuurlijk hoort een college ook duurzaam te handelen als dat in ons strategisch plan staat.
Een medewerker hoort te begrijpen wat studenten zijn, hoe je hun enthousiasme stimuleert en omzet in productief gedrag. Ze te leren hoe een raad moet functioneren.
Controleren hoort daarbij. Onvervreemdbaar noodzakelijk.
Laten ontsporen niet.