Niet vergeten hoe we in deze crisis terecht zijn gekomen

Aan: Ruud@corona_depries.uu.nl
Betreft: Er is altijd hoop
Bijlage: Tussenlanding

Ha Ruud,
Ik las gisteren je column en troost je, ik ben de draad ook helemaal kwijt! Niet dat ik depressief ben geworden of ging hyperventileren, maar ik heb de afgelopen maanden zoveel gehoord over dat virus, dat het zo langzamerhand een geestelijke marteling begint te worden.

Iets zinnigs en opbeurends zeggen over wat ons allen bezighoudt zonder te verzinken in de sombere put der hopeloosheid valt blijkbaar niet mee. De stroom leuke cartoons en filmpjes die ik bij bosjes in mijn mailbox vond, is inmiddels opgedroogd.

De noodzaak om onze economie snel weer op dezelfde voet voort te zetten noopt geborneerde Jort Kelders in ons midden om snel weer met de afgelebberde, achterhaalde, liberaal-kapitalistische oplossingen op de proppen te komen. Allicht Jort, het recht van de sterkste, onder het mom “ik hou van mijn vrijheid”

Je slaagt in het leven als je maar je best doet. Lekker helder: een waarheid voor iedereen. Of geldt die alleen voor iedereen die al meer dan voldoende heeft?

Ik kijk goed om me heen Ruud. Deze coronatijd zet onze cultuur en de machtsverhoudingen scherp ontkleed neer, Let op wie zich waarover zorgen maakt en waarom. Wie er weer het eerst om geld zeuren en flink profiteren.

Boos wijzen journalisten naar schaamteloze handelaren die niet aan de NEN-norm beantwoordende maskers verkopen. Oôhôhhhh! Maar daar is zakelijk gezien niks mis mee! Economie is gewetenloos. Waar schaarste heerst gaan de prijzen omhoog. Ook van de wél deugdelijke mondkapjes. Een liberaal, onbetwist, valide, economisch principe.

Aan schaarste als armoede of honger kan je niks te doen, want daar valt geen droog brood aan te verdienen. Ze bestaan economisch niet. Er is geen koopkracht!

Laten we in hemelsnaam niet vergeten hoe we in deze crisis gekomen zijn en wat de echte oorzaken van deze crisis zijn.

We kunnen niet nog meer groeien, niet nog meer verdienen, nog meer onze omgeving geweld aan doen en uitputten. We stikken er letterlijk in. Ik vond wat getallen (na de klik even naar beneden scrollen) over échte global issues.

Onze regering is plotseling bereid miljarden uit te geven nu onze economie wordt getroffen door een levensbedreigend virus. Maar onze omgeving is al jaren lang steeds bedreigender aan het worden. En hoe bedreigend is deze crisis in vergelijk daarmee?

Waarom geven we aan de verbetering van ons leefklimaat niet spontaan dezelfde hoeveelheid geld uit? Omdat onze Kelders niet aan den lijve ondervinden wat honger is, wat corona is, wat dakloos zijn betekent, wat op de vlucht zijn voorstelt of wat een uitzichtloos bestaan leiden is.

Maar waarom kijken we niet juichend naar de cijfers die laten zien dat dat de wereldbevolking straks niet meer toeneemt? Economische groei is geen noodzaak meer! Alleen hebzucht.

Laten we eindelijk doen wat écht goed is voor ons allemaal! Het begin is gemaakt. We remmen de groei, ook na de coronadreiging en verdelen eleganter een duurzame welvaart.
Het momentum is nu.
 

Baaierd