Nieuwe buren

Aan: Hans@hoveniers.uu.nl
Betreft: nieuwe buren
Bijlage: arc en ciel

Ha Hans,
Wat kan het hier spoken! Ik vind het altijd leuk om te vertellen hoe het weer en de bewoners van de Auvergne verschillen van alles bij ons thuis. Het is hier rauwer en ongepolijster.

Als het noodweer in de Auvergne losbarst, en dat gebeurt nog al eens, mag je hopen dat je niet wegwaait. Als je een steen wilt verplaatsen die je hindert, mag je hopen dat je een flinke krachttraining gevolgd hebt. Er liggen er oneindig veel en altijd in de weg. Auvergnats bouwen er gewoon muurtjes van. Zonder cement, met de blote handen. Als je in de zon gaat zitten, hangen de vellen er binnen de kortste keren bij!

Daarom zijn de Auvergnats van die pycnische types. Donker, klein en vierkant gebouwd. Wandelen gaat in de bergen ook een stuk beter als je klein bent.

Onze oude caravan, ja daar slapen we nog steeds in, stond te schudden op zijn inmiddels totaal leeggelopen bandjes. Ik heb ze sinds hij op zijn plek gezet is nooit meer opgepompt. Hij gaat ook nooit meer weg. We hebben hem al twintig jaar en tweedehands gekocht, maar we kunnen er maar geen afscheid van nemen. Inmiddels is het bouwen aan de schuur al zo ver gevorderd dat we er prima in kunnen slapen, er staat zelfs een bed, maar het lukt maar niet om die stap te zetten.

De caravan is heel snel behaaglijk, minder vochtig en het mooiste is dat je alles hoort wat er buiten gebeurt. Auvergnatse buien die het dakje van de caravan geselen. Krijsende loirs, een blaffende ree, uilen en wat er nog meer allemaal ‘s nachts rondspookt. Dat hoor je binnen niet.

In Nederland hoor je dat zelfs buiten nauwelijks door al het kabaal dat we maken, en in De Uithof helemaal niet meer in die bouwput waar niks ongemoeid gelaten wordt.

Er verandert hier nog steeds niet veel. Gelukkig. Maar soms gebeurt er wel iets waarvan je niet weet wat voor gevolgen dat zal hebben. We kregen een nieuwe buurvrouw.
Nou ja buurvrouw, een paar honderd meter verderop, achter de heuvel. Zij komt uit Parijs.

Auvergnats hebben het daar niet zo op, buitenlanders. Parijzenaars zijn buitenlanders. Ze vinden Auvergnats maar domme boeren. Maar ze weten nog niet dat Louboutin-stiletto’s het niet lang uithouden in de modder en dat in een Vuitton geen stokbrood past.

We zien haar “tuinieren” in het romantische met liefde aangelegde tuintje van de vorige bewoners. Ze heeft alles kaalgeslagen! Een grote witte hond aan een lang touw rent enthousiast achter onze honden aan en rondjes om haar heen. Hermione loopt steeds weg. Ik ga een hek maken, roept ze enthousiast terwijl Hermione haar omver sleurt en de goudsbloemen (!) die ze wil planten in het rond vliegen. Ze lijkt onze programmamanager ruimtelijke ordening wel. Alleen slaat zij niet andermans omgeving kaal.

Ik geloof dat ze leuk is. Ben benieuwd!

Baaierd