Schoolreisje

Aan : JosVrijwilliger@vrijevoogels.exuu.nl
Van : Baaierd@ uu.nl
Onderwerp: Schoolreisje
Bijlage: zo vrij als een vogeltje!

Ha Jos,
Gezellig was het om er even uit te zijn het met alle collega’s, hè?  Even de geest verzetten. Haren in de wind! Voor jou een begin van een ander leven, je laatste werkdag. Voor mij even wat anders dan proberen te voorkomen dat de ict-directie ons werk en dat van hun eigen medewerkers met vereende krachten (ja, ook daar zijn veel gelijkgestemde leidinggevenden) probeert onmogelijk te maken.

Een medewerker had me gevraagd waarom de ict-helpdesk zijn titel niet in de Solisgids wilde vermelden. Je weet wel, de elektronische gids waar iedereen die bij ons werkt in staat, maar op de verkeerde plek, bij een afdeling die niet meer bestaat en/of met een telefoonnummer dat al aan iemand anders gegeven is.

Zelfs de doden, die je dan weer niet wilt opzoeken in zo’n gids, worden door de systeembeheerders spontaan nieuw leven in te blazen. Ze staan ineens weer in de gids! Dat gebeurt meestal nét als wij de schade van een vorige wederopstanding handmatig hebben weggewerkt. Je gelooft het toch niet?

Maar drs. of ing in de gids ... dat moeten we toch voor Gerrit kunnen regelen, dacht ik naief.

"Nee", meldt de servicedeskmedewerker. "Het is geen policy om titels van werknemers te displayen in de gids. "'Hoezo de één staat er wel met zijn titel in en de ander mag dat niet. Dat is inconsequent, probeer ik geduldig. Voer nou maar gewoon in.”

Twee maanden later nog steeds geen titel in de gids: "'Wie heeft die policy bedacht om geen titels meer in te voeren? Wil je kijken welke ict-beleidsambtenaar dat was en of die er wél met titel en al in staat”, vraag ik aan een vriendelijke helpdesk-medewerker.

Helpdesk: “Eeeuh (wat gerommel op de achtergrond) eeuh , Ja." "En die heeft zelfstandig de policy bedacht dat de titel van nieuwe werknemers niet meer ingevoerd mogen worden? Is het de directie ICT overigens bekend wat onze core-business is? Juist : Titels verstrekken.”  “…. Eeeeuh  ja. Ik wil er wel wat aan doen, maar dat mag niet, ik ben niet bevoegd.."

Een geslaagd uitje! Eerst een leerzaam praktijkverhaal over projectmanagement (buiten de UU) en vervolgens het resultaat bezichtigen. Zinvol en interessant. Daarna een boottochtje door de Amsterdamse grachten naar Artis. Het schoolreisjesgevoel stijgt met toenemende baldadigheid. We kunnen ook nog gewoon plezier maken, valt op.

Een vrijwilligster die ons rondleidt, vertelt enthousiast hoe goed de dieren verzorgd worden. En hoeveel meer ruimte ze tegenwoordig hebben. Maar de melancholische blik in hun ogen doet een helaas-niet-dodelijke verveling vermoeden die ik in elke vezel van mijn lijf voel. Zouden ze niet ook een keer op schoolreisje mogen? Of, nog beter, kan die tent niet gewoon dicht?

Mocht ik jou en je grenzenloze vertrouwen in de ICT vergeten, Jos, troost je, ik weet zeker dat ik je nog vele malen in de Solisgids tegen zal komen! Sterkte met je vrijwilligerswerk,

Baaierd.