Voorjaarsmanagement

Aan: collega’s@ondersteunendediensten.uu.nl
Betreft: Voorjaars management
Bijlage: Eindelijk op weg?….

Ha collega’s,

Wat een feest is het buiten! De wereld lijkt te ontploffen. Bollen janken de grond uit. Bloesems spatten uit hun knoppen. Krenten, magnolia’s, kersen, het is een vreugd voor het oog. Je zou er bijna depressief van worden. Want natuurlijk waaien die schitterende blaadjes over een paar dagen weer weg. Maar troost je, er komen daarna weer andere bloesems. En we kunnen weer lekker buiten zitten. Uit onze cocon komen. In ons werk komen natuur en plezier maken niet vanzelfsprekend voor. Dat zou anders moeten.

Bij onze directie is er een nieuwe club ingehuurd om ons te begeleiden in de reorganisatie. Die mensen gaan ons duidelijk maken dat er echt iets moet veranderen in ons werk en in onze werkhouding. Helaas heb ik dat al een keer of vijf meegemaakt. Het merendeel van de ondersteunende UU-diensten bestaat uit een angstig dociele club die zijn mondje niet meer durft te roeren. Zijn nek niet meer uit durft te steken, geen tegengas meer durft te geven. Noch initiatief durft te nemen in zaken waarvan de afloop niet van te voren duidelijk is. Geen duidelijke opdracht? Geen actie!

Ik denk dan: het management heeft gelijk. Maar meteen vraag ik me af: hoe zijn we zover gekomen? Door alle bewierookte management cursussen van Prince II? Dat oplossing biedt voor problemen die òf er niet waren, òf helemaal niet meer bestaan als de oplossingen klaar zijn! In combinatie met hiërarchisch management, dat in elke tegenspraak een bedreiging van eigen autoriteit ziet. Tegenspraak de kop indrukt en zich omringt met jaknikkers die op zijn best net zo weinig verstand van zaken hebben als hun leider?

Of het feit dat fouten van het management niet worden opgelost door het management, maar op de werkvloer, die opgezadeld met de gevolgen er ook nog eens op wordt aangesproken. Men huurt expertise in of laat die inhuren door onderknuppels die deze inhuur niet kunnen aansturen. De expertise signaleert vervolgens problemen die er niet, of niet in die omvang of ernst bestaan. Zelden besluit ook management zelfstandig, en al helemaal niet zonder 'waardevollere'  'tijdelijk' ingehuurde, duurdere 'experts'.

Tsja een cultuuromslag is inderdaad bij alle ondersteunende diensten op meerdere niveau’s noodzakelijk. Ik geloof nog steeds dat de lente in ons werk er aan komt. Dat vooruit kijken een groot goed is als je er maar voor zorgt niet in oude valkuilen te stappen. En rustig aan doet. Want cultuur veranderen is heel erg moeilijk. Luidt niet een oud gezegde: vertrouwen komt te voet en gaat te paard… Of zoals Jason Fried zegt: onderling vertrouwen is als een accu. Als hij leegloopt zal je hem weer op moeten laden. 

In mijn vocabulaire zouden plezier in je werk, het delen van problemen en het beste uit jezelf en anderen halen, kernwaarden zijn. Dat veronderstelt vertrouwen, onafhankelijkheid en waardering. Niet de wereld verbeteren. Die ambitie zou de universiteit vandaag moeten schrappen. Verduurzamen is al moeilijk genoeg. Zonder de waan van de dag.
Lente! ….

Je Baaierd