Boycotten, die ouders!

Waarom nemen de scholieren zo vaak hun ouders mee naar de open dag? Johannes ten Hoor vindt dat niet zo’n goed idee. In de toekomst zou de universiteit ouders op deze dagen niet meer moeten toelaten.  

Aangespoord door een naderende deadline voor mijn scriptie besluit ik op een vroege zaterdagochtend mijn bed te verlaten en mezelf op te sluiten in de Universiteitsbibliotheek in de binnenstad. Als ik even later daadwerkelijk de hal van de UB betreed, valt het me op dat het opmerkelijk druk is voor een zaterdag zo halverwege het blok. Al snel word het me duidelijk dat het open dag is. Drift, binnentuin en kantine worden bevolkt door representatieve UU-studentes in knalrode shirtjes en de voor een open dag vanzelfsprekende hordes middelbare scholieren. En ouders. Heel veel ouders. Wat hebben zij op de open dag te zoeken?

In de binnentuin van de Drift zie ik een jongen en zijn vader staan. Vader zet net met een zwaai zijn rugtas op de grond. Zo’n rugtas die mijn vader vroeger meenam naar de dierentuin; waar rond lunchtijd witte broodjes met hagelslag uitkwamen en pakjes Wicky. “Voorzichtig jongen, niet knijpen. Dan wordt het een kleefboel.” Nu wordt er echter behoedzaam een papier uitgehaald. Daar zal vast opstaan naar welke voorlichtingsbijeenkomst ze gaan en hoe ze daar moeten komen. Vader pakt zijn rugtas weer op en het tweetal loopt verder. Vader voorop, op de voet gevolgd door zijn zoon. Ik staar ze nog een paar seconden na, onderwijl vertwijfeld over het feit of ik dit tafereel vertederend, of eerder aandoenlijk moet vinden.

Een paar uur later, tijdens mijn lunch, heb ik uitzicht op de voorlichtingsgesprekken over de matchingsprocedure van de UU. De studentes in het rood zijn driftig aan het uitleggen en enthousiaste en schuchtere scholieren stellen af en toe een vraag, gadegeslagen door de vorsende blikken van ouders. Bij sommige gesprekken zijn het zelfs de ouders die druk in gesprek zijn met de voorlichters, terwijl zoon- of dochterlief gedwee toekijkt.

Ergens begrijp ik ze ook wel, die ouders. ‘De betaler bepaalt’ luidt het aloude credo, en hier geldt dat net zo. Je zou ze kunnen zien als de Halbe Zijlstra’s en Jet Bussemakers op microniveau. In gedachten hoor ik die ouders al dingen mompelen over topsectoren en arbeidsperspectief. Eigenlijk, bedenk ik me, zouden we deze mensen ver bij de universiteit vandaan moeten houden. Gewoon boycotten die ouders. In alle aankondigingen met grote letters: “verboden ouders mee te nemen naar de open dag”. Daarmee weten de toekomstige studenten direct dat zelfstandigheid en verantwoordelijkheidsgevoel belangrijke eigenschappen zijn in het universitaire bestaan.

Ik ga denk ook maar een open brief schrijven aan Vrouwe Oudeman. Boycotten, die ouders!

Advertentie