Colleges op internet is gotspe

Het idee van Jan Derksen om hoorcolleges op internet te zetten is daar een voorbeeld van de sluipmoord op onze Academia. Dat schrijft Wilma Vollebergh. Colleges zijn niet voor eeuwigheid en moeten het hebben van de interactie met de studenten.  
Professor Jan Derksen uit Nijmegen gooide laatst ogenschijnlijk een knuppel in het hoenderhok: college geven is uit de tijd, colleges kunnen beter op internet gezet worden, zodat studenten ze in hun eigen tijd en in hun eigen tempo al dan niet kunnen volgen. Ik vond het niet zo knuppelig, die uitspraken. Ik zie ze meer als het slotoffensief in de sluipmoord op onze Academia.
Met weemoed denk ik terug aan vroegere collegereeksen, die – daarin moet ik Derksen dan wel weer gelijk geven – gretig door studenten gevolgd werden. Met jalouzie denk ik aan een van die collegegevers, die me vertelde hoe hij twee, drie maanden uittrok om een mooie collegereeks te ontwerpen en te voorzien van de meest spannende en recente inzichten in zijn vakgebied. En met onversneden wanhoop denk ik aan de zes uren, die in mijn taakstelling worden ingeboekt voor het geven van een college van twee uur, globaal voldoende om mij naar het college te begeven en wat studenten te spreken, en een klein beetje (een klein beetje maar) met ze na te praten, zodat er ongeveer drie uur overblijft om nog snel een powerpoint door te lopen en diagonaal de literatuur van die week te scannen. Dat is de realiteit van de docenten aan onze huidige Academie. En als je daarbij bedenkt dat de ruim 800 uur van een 50 procent onderwijsaanstelling volledig worden volgeboekt met onderwijstaken die op ongeveer diezelfde wijze van uren worden voorzien, dan is het niet zo héél moeilijk om antwoord te geven op de vraag hoe het komt dat de kwaliteit van colleges ter discussie staat.
Het idee dat je deze colleges op internet zou moeten zetten is natuurlijk een gotspe. Het gemiddelde college kan deze veroordeling tot de eeuwigheid helemaal niet aan, en kan ook beter niet het risico lopen dat het door slim knippen getransformeerd wordt tot een hilarische collage op YouTube. En de goede colleges, die er wonder boven wonder ook nog steeds zijn dankzij de bevlogenheid van sommige docenten, moeten het hebben van de interactie met studenten en kunnen als momentum maar beter in een weldadige vergankelijkheid wegglijden.
Alles van waarde is weerloos. Dat geldt bij uitstek voor onze Academia. En dat stemt droevig, heel droevig.