Communiceren naar niet-zo-bijzondere studenten
Elsemiek Piepers, student Pedagogische Wetenschappen, vindt dat de communicatie tussen faculteit en student veel beter moet. De voorlichting over de nieuwe Toetsvoorziening Bijzondere Gevallen markeert een dieptepunt.
Ja, het gebeurt. Studenten melden zich weleens af voor een tentamen hoewel ze niet ziek zijn en er geen sprake is van andere overmacht. Bij Sociale Wetenschappen is dit echter buitensporig veel: bij de opleiding Pyschologie zijn er zo’n 40 studenten die zich vaker dan acht keer hebben afgemeld voor een tentamen. Daarom is dit collegejaar de regel Toetsvoorziening bijzondere gevallen ingevoerd. Deze regel houdt in dat je je één keer zonder problemen kan afmelden voor een tentamen in een periode van twaalf maanden; bij een volgende keer moet je bewijs aanleveren dat je afwezigheid verantwoordt of je moet op gesprek komen.
De hele faculteit is in rep en roer. Filmpjes van akelige hoestaanvallen of foto’s van thermometers met hoge waarden worden ingestuurd als bewijs en verontwaardigde studenten beroepen zich op de willekeur van deze regel. Toch is de nieuwe toetsvoorziening in werkelijkheid niet zo bijzonder. Ook op andere faculteiten moet je bij een afmelding bewijs aanleveren (Geesteswetenschappen) of zelfs contact opnemen met de examencommissie (Bètawetenschappen). Als je je dus alleen afmeldt als er echt sprake is van overmacht, is er niet veel aan de hand. Hoe kan het dan dat er zoveel ophef ontstaat over een regel die alleen bedoeld is om het gedrag van een kleine groep te corrigeren?
Vage communicatie
Het lijkt vooral de vage communicatie te zijn die de verbolgenheid onder studenten veroorzaakt. Dat begint in dit geval al bij de naam: ‘Toetsvoorziening bijzondere gevallen’ nodigt een niet-zo-bijzonder geval immers niet uit om eens te kijken naar wat deze voorziening precies inhoudt. Daarbij wordt het nieuws bij alle opleidingen op een ander moment en op een andere manier verspreid. Waar de één het alleen op Blackboard plaatst, stuurt de ander een uiterst informatieve (lees: kleurloze) mail naar alle studenten. De studenten in de facultaire inspraak proberen via Facebook het nieuws onder hun achterban te verspreiden, want zeg nou zelf: welke student leest nog alle mails van de UU die in zijn mailbox binnenkomen?
De Toetsvoorziening bijzondere gevallen van FSW is slechts een voorbeeld; volgens mij moet er in het algemeen beter nagedacht worden over de manier waarop informatie naar studenten gecommuniceerd wordt. Het is belangrijk dat iedere student op hetzelfde moment over relevante informatie beschikt, en dat die informatie uniform en allesomvattend is. Het beste middel daarvoor is directe interactie tussen docenten en studenten en studenten onderling. Een praatje aan het begin van een college waarin het een en ander wordt uitgelegd, kan al voor een hoop verduidelijking zorgen. Bovendien helpt dit om het onderwerp te laten leven onder studenten; er wordt onderling over gepraat en dat laat minder ruimte voor de verbeelding.
Voor wat betreft de Toetsvoorziening bijzondere gevallen: geef het beestje alsjeblieft een andere naam en benadruk liever de zekerheid die deze regel biedt aan álle studenten – niet enkel het controlerende aspect voor dat selecte groepje veelplegers. Als er namelijk al iets bijzonder is aan deze nieuwe regel bij FSW, is het de informatievoorziening wel.