Dag deeltijders?

Het kabinet overweegt de deeltijdstudies niet langer te financieren. Onderwijskundige Jeroen Janssen vreest de gevolgen.
Woensdagavond, een uur of 9. Met een groep studenten die de masteropleiding Onderwijskunde volgt, voer ik een geanimeerde discussie over schoolverbetering. Hoe komt het dat schoolverbetering zo vaak verzandt en mislukt? Iedereen draagt bij aan de discussie en komt tot nieuwe inzichten. Ik merk dat ik geniet.
Het is een behoorlijk gemengde groep, maar deze studenten hebben twee dingen gemeen: ze zijn werkzaam in het onderwijs én ze studeren in deeltijd. Ze komen uit alle lagen van het onderwijs, staan vaak zelf nog voor de klas of hebben een coördinerende functie aan een onderwijsinstelling. De meesten zijn enkele jaren geleden begonnen aan deze universitaire opleiding omdat zij bij willen leren en zich verder willen verdiepen in hun vakgebied.
Ieder jaar beginnen zo’n 30 à 40 studenten aan onze masteropleiding. Maar zal er volgend jaar weer zo’n groep starten? Ik vraag het me af. Op 27 februari berichtte ScienceGuide namelijk over het mogelijke voornemen van het kabinet om deeltijdstudies aan universiteiten niet meer te financieren. Als dit plan werkelijkheid wordt, dan betalen deze studenten voortaan het instellingstarief. Dat bedraagt meer dan €14.000. Het is een simpele rekensom. Minimaal twee jaar veel (vrije) tijd in je studie stoppen én ieder jaar een rib uit je lijf. Welke meester wil er dan nog master worden?
Wrang is het wel. Eén van de uitkomsten van de commissie-Rinnooy Kan was de invoering van de lerarenbeurs. Deze beurs kan door leraren gebruikt worden om zichzelf verder te professionaliseren. De Onderwijsraad adviseerde de minister vorig jaar om nieuwe leraren te verplichten binnen vijf jaar een masteropleiding af te ronden. De achterliggende gedachte is in beide gevallen dat het opleidingsniveau van leraren omhoog moet om zo de kwaliteit van het onderwijs te verhogen. Wat zal er van deze voornemens terecht komen als het deeltijdonderwijs niet meer gefinancierd wordt?
Het nieuws van vorige week leidde onmiddellijk tot verontruste reacties. Thom de Graaf, voorzitter van de HBO-raad, twitterde bijvoorbeeld over een “onzalige timing”. Of dit plan werkelijkheid wordt, is maar de vraag, maar de aanhoudende onduidelijkheid over deeltijdstudies zal allicht de toestroom van deeltijdstudenten verder onder druk zetten.
Kwart voor 10. Moe maar voldaan, loop ik naar m’n fiets. Eén van de studenten loopt met me mee. We hebben het over de cursus en wat er nog aan verbeterd kan worden. Het is een opbouwend, positief en nuttig gesprek. Op de fiets naar huis peins ik vervolgens verder over het deeltijdonderwijs. Zullen we volgend jaar weer zo’n leuke groep deeltijdstudenten hebben? Ik hoop van wel. Voor mezelf, maar ook voor het Nederlandse onderwijs.

Blog
on 06/03/2012

Het kabinet overweegt de deeltijdstudies niet langer te financieren. Onderwijskundige Jeroen Janssen vreest de gevolgen.

Woensdagavond, een uur of 9. Met een groep studenten die de masteropleiding Onderwijskunde volgt, voer ik een geanimeerde discussie over schoolverbetering. Hoe komt het dat schoolverbetering zo vaak verzandt en mislukt? Iedereen draagt bij aan de discussie en komt tot nieuwe inzichten. Ik merk dat ik geniet.

Het is een behoorlijk gemengde groep, maar deze studenten hebben twee dingen gemeen: ze zijn werkzaam in het onderwijs én ze studeren in deeltijd. Ze komen uit alle lagen van het onderwijs, staan vaak zelf nog voor de klas of hebben een coördinerende functie aan een onderwijsinstelling. De meesten zijn enkele jaren geleden begonnen aan deze universitaire opleiding omdat zij bij willen leren en zich verder willen verdiepen in hun vakgebied.

Ieder jaar beginnen zo’n 30 à 40 studenten aan onze masteropleiding. Maar zal er volgend jaar weer zo’n groep starten? Ik vraag het me af. Op 27 februari berichtte ScienceGuide namelijk over het mogelijke voornemen van het kabinet om deeltijdstudies aan universiteiten niet meer te financieren. Als dit plan werkelijkheid wordt, dan betalen deze studenten voortaan het instellingstarief. Dat bedraagt meer dan €14.000. Het is een simpele rekensom. Minimaal twee jaar veel (vrije) tijd in je studie stoppen én ieder jaar een rib uit je lijf. Welke meester wil er dan nog master worden?

Wrang is het wel. Eén van de uitkomsten van de commissie-Rinnooy Kan was de invoering van de lerarenbeurs. Deze beurs kan door leraren gebruikt worden om zichzelf verder te professionaliseren. De Onderwijsraad adviseerde de minister vorig jaar om nieuwe leraren te verplichten binnen vijf jaar een masteropleiding af te ronden. De achterliggende gedachte is in beide gevallen dat het opleidingsniveau van leraren omhoog moet om zo de kwaliteit van het onderwijs te verhogen. Wat zal er van deze voornemens terecht komen als het deeltijdonderwijs niet meer gefinancierd wordt?

Het nieuws van vorige week leidde onmiddellijk tot verontruste reacties. Thom de Graaf, voorzitter van de HBO-raad, twitterde bijvoorbeeld over een “onzalige timing”. Of dit plan werkelijkheid wordt, is maar de vraag, maar de aanhoudende onduidelijkheid over deeltijdstudies zal allicht de toestroom van deeltijdstudenten verder onder druk zetten.

Kwart voor 10. Moe maar voldaan, loop ik naar m’n fiets. Eén van de studenten loopt met me mee. We hebben het over de cursus en wat er nog aan verbeterd kan worden. Het is een opbouwend, positief en nuttig gesprek. Op de fiets naar huis peins ik vervolgens verder over het deeltijdonderwijs. Zullen we volgend jaar weer zo’n leuke groep deeltijdstudenten hebben? Ik hoop van wel. Voor mezelf, maar ook voor het Nederlandse onderwijs.

Tags: deeltijdonderwijs | onderwijskunde

Advertentie