De achtbaan die Erasmus heet

Daar zit je dan, terug thuis op de bank in Utrecht. Je hebt je oude vrienden weer gezien, bent alweer meerdere keren in de UB geweest en je bent druk bezig om de laatste dingen van het studiejaar af te ronden. Het semester is voorbij en het is tijd voor de reïntegratie in Utrecht. Terug naar het gewone leven, wat zo ontzettend hetzelfde is gebleven en toch ook weer zo veranderd is.

In principe is alles wat ze zeggen over het doen van een Erasmusuitwisseling waar:  het vergroot je wereld, je leert nieuwe mensen kennen, ontdekt nieuwe culturen. Alleen zijn dat slechts loze woorden want ze kunnen niet voldoende uitleggen wat een Erasmusuitwisseling nou precies met je doet.

Voor mij waren mijn maanden in Montpellier niet alleen een manier om de cultuur van Frankrijk te ontdekken. Het land wat mijn thuis was voor de afgelopen vijf maanden, was ook een manier om allerlei andere mensen vanuit heel Europa te leren kennen en daarbij hun culturen en gebruiken.

Zo weet ik nu dat de gemiddelde Italiaan altijd minimaal een half uur te laat komt, het prima vind om pas na tien uur ’s avonds na te gaan denken over het avondeten en vooral omgaat met andere Italianen.

Mijn Duitse vrienden waren allemaal altijd stipt op tijd en vroegen altijd als enigen of ze vrienden die niet uitgenodigd waren, mochten meenemen naar een feestje.

Waar de Engelsen en Ieren soms wat gereserveerd waren, waren er altijd de Spanjaarden die in waren voor een feestje tot diep in de nacht.

De Grieken konden zonder twijfel het beste koken en alle Roemenen die ik kende, spraken minimaal vier vreemde talen.

Nou zijn dit natuurlijk ook maar gewoon mijn eigen impressies van al deze verschillende culturen, maar mijn Erasmusuitwisseling heeft er wel voor gezorgt dat ik een veel completer beeld heb gekregen van de mensen uit deze landen, hun culturen en hun gebruiken.

Mijn wereld is niet alleen op papier verbreid, maar met ongeveer honderd nieuwe Facebookvrienden en mijn hoofd nog vol van alle mooie avonturen, heb ik nu ook in bijna elk land van Europa een of zelfs meerdere slaapplaatsen. Mijn reis deze zomer door Oost-Europa brengt me langs steden als Praag, Ljubjana en Boedapest, waar ik steeds vrienden heb om te bezoeken en die mij graag hun stad willen laten zien.

Juist nu er steeds meer mensen tegen Europa zijn, is een Erasmusuitwisseling zo belangrijk geworden. Europa is niet zomaar een verzameling willekeurige landen, het is een verzameling landen die samenwerkt, samen brengt en samen bouwt aan een betere toekomst. Om meer wederzijds begrip te krijgen, is er geen betere manier dan met elkaar in contact te komen, te praten over onze verschillen én overeenkomsten en samen gewoon een mooie tijd proberen te hebben.

Na mijn half jaar Erasmus voel ik mij in ieder geval meer Europees dan ooit en ik hoop dat ik met mijn nieuw opgedane kennis ook anderen kan motiveren voor een uitwisseling!