Speelde iedereen maar voetbal
De sociale kelderklasse
Zoals elke zaterdag krijg ik dezelfde vraag bij binnenkomst. “Gezopen gisteren?” Ik schud mijn hoofd. De jongen voor mij draagt een fel geel trainingspak. “We hebben alle energie nodig vandaag,” zegt hij terwijl ik het triplex stoeltje naar achter schuif. De donkere voetbalkantine, versiert met geel-groene sjaals en een dartbord in de hoek, is nog helemaal leeg. Bij een kelderklasse team is nooit iemand op tijd, en dus kunnen we de overige spelers pas over tien minuten verwachten.
De flauwe grappen en clichés vullen de kleedkamer terwijl we ons lelijke geel-groene tenue aantrekken. De tegenstander van vandaag is de lokale club uit een boerendorp net buiten Utrecht. ‘De boeren tokkies’ zoals mijn teamgenoten ze noemen, zijn elke week aan het werk op het boerenbedrijf, als buschauffeur of politieagent. Jongens die praktisch opgeleid zijn en vaak fysiek werk verzetten. Het contrast tussen de twee teams van vandaag had in dat opzicht niet groter kunnen zijn. In onze kleedkamer zitten alleen maar consultants, artsen en apothekers. Jongens die vaker achter een beeldscherm zitten dan dat ze buiten zijn.
Desondanks spelen beide teams vandaag een wedstrijd op typisch kelderklasse niveau. We betreden allemaal het veld en vanaf dat moment is het contrast compleet verdwenen. Het voetbal kijkt niet naar inkomen, opleidingsniveau of afkomst. Het enige dat hier telt is motivatie en voetbalkwaliteiten. Helaas ontbreekt dat bij beide ploegen op het veld.
Een voetbalwedstrijd op extreem laag niveau volgt en een twintigtal uitgeputte mannen strompelt het veld af, op weg naar de laatste horde. De derde helft is de zwaarste horde voor elke deelnemer, al is het ook de meest gewaardeerde van de dag. In de uitpuilende kantine zitten ook de jongens van de tegenstander die, net als wij, slappe verhalen ophangen en een té uitgebreide analyse van de wedstrijd bespreken.
De zaterdag is voor ons allen hetzelfde. Even geen consultant of boer, maar voetballer. In een tijd van polarisatie en spanningen een fijn gevoel voor iedereen in de kleine kantine. De waan van de dag, de politieke polarisatie en sociale lagen verdwijnen eventjes tot morgen. Misschien moet iedereen kelderklasse voetbal gaan spelen.