De Stellenboschbubbel
Het gedachtepatroon van de doorsnee international is bij aankomst in de Zuid-Afrikaanse studentenstad Stellenbosch ongeveer als volgt:
- ‘Hoera, ik ben in Afrika!’
- ‘Ah, alle belangrijke dingen liggen op loopafstand van elkaar. Mooi!’
- ‘Een fiets zou toch wel handig zijn. Laat ik er maar één gaan halen.’
- ‘Beddengoed kan ik ook wel gebruiken.’
Met dit cumulatieve kwartet raken we één voor één bij de Eikestadmall verzeild, waar met de aanschaf van afwasmiddel het dagelijks leven begint. In die waan van alledag is de internationale student eenvoudig te onderscheiden van de Stellenboschstudent, in wiens ogen het volgens een variant op de fameuze meezinger altijd lente is.
Allereerst zijn er de gehuurde Matiesfietsen, daar waar de meeste locals een mountainbike of (vriend met) auto hebben. Waar wij gewend zijn om na college te sporten, staan hier om zes uur ’s ochtends al mensen in de sportschool spieren te kweken. En mocht je je door deze twee afwijkende gedragingen nog niet opvallen, dan verraadt de overmoedige duik in het zwembad bij een temperatuur boven de 15 graden je wel. Voor de Zuid-Afrikanen is het nog gewoon winter, ondanks de ‘zomerzon’.
Stellenbosch is een compacte stad, vernoemd naar de Nederlandse kolonisator Simon van der Stel. Met drie grote hoofdwegen heb je je weg al snel gevonden; naar Bohemia voor de feestende- en naar de bieb voor de studerende student. Als je keurig binnen de lijntjes blijft – letterlijk op de ‘groene route’, die 24/7 gepatrouilleerd wordt – doet Stellenbosch aan als een Europese burgerstad, met straatnamen als Dorp-, Kerk- en Pleinstraat en huizen in Kaaps-Hollandse stijl. Het stadscentrum is overwegend wit. Dat er op nog geen 5 minuten een groot township zit, hoef je niet noodzakelijk te merken. Pas bij het volgen van vakken waan je je in Afrika, met onderwerpen die tot bescheidenheid stemmen: armoede, apartheid, waarheidsvinding en waardigheid.
Nee, Lion King-achtige ervaringen hoef je in Stellenbosch niet te verwachten. Dat Utrecht van een andere orde is, weet je echter al snel met een blik op het landschap. Hier ga je achter de sportvelden een trapje op, om zo – gemakkelijker geschreven dan gedaan – naar de top van de Stellenboschberg te klimmen. Het uitzicht aldaar zet de stad in perspectief. Met een blik op de Tafelberg zie je Stellenbosch voor wat zij werkelijk is: een bubbel welvaart in een uitgestrekt land vol schoonheid en contrast.
Dit is de eerste column van de studentenblogserie UU'er in het buitenland van het academisch jaar 2013-2014. De serie is in januari 2013 begonnen. met blogs uit Italië, Berlijn, Engeland, Zweden en Indonesië Alle afleveringen zijn hier te vinden. Dit jaar bloggen UU-studenten onder meer uit Zuid-Afrika, Turkije, Zweden en Vietnam. Ook interesse om te berichten over je uitwisselingsmaanden, onderzoek of stage in het butenland? Vanaf januari is er weer plek. Informatie is te krijgen bij Gwenda Knobel.