De student als universiteitsklant

Tim Homan volgt een bachelor Filosofie en heeft daarnaast een baan. Hij vermoedt dat hij zonder enig probleem 40 uur per week kan werken , maar niet eenzelfde hoeveelheid tijd kan besteden aan zijn studie. Hoe komt dat en heeft de universiteit hier schuld aan?“Goedemiddag, één studie graag.”“Dat wordt dan tweeduizend euro.”“Poeh, oké, het moet maar.”“Wilt u daar nog kauwgom bij?”“Nee, dank u.”Het onderwerp kwam onlangs ter sprake toen ik aan het lunchen was met een vriend. Ik vertelde hem dat ik van plan was geen master te gaan doen en hij reageerde in eerste instantie met enige verbazing. Niet veel later toonde hij toch wel begrip. Beiden werken we veel naast onze studie en het contrast tussen hoe productief we zijn op ons werk en hoe productief we zijn voor onze studie is eigenlijk schrijnend. Natuurlijk zou je dan kunnen zeggen dat het aan jezelf is om meer uit een studie te halen, maar als je hier even rationeel over nadenkt, zijn daar maar weinig redenen voor.Mijn eerste studie was bestuurskunde en inmiddels werk ik bij de gemeente, werk dat redelijk op die studie aansluit zou je kunnen zeggen. Ik kan je garanderen dat ik niet 40 uur per week aan mijn studie heb besteed destijds, volgens mij zijn er überhaupt maar weinig mensen die de officiële 40 uur bezig zijn met studeren. Overigens heb ik de studie ook niet afgemaakt. Wel staat het nu als propedeuse leuk op mijn cv en ik heb iets beter door wat er gebeurt in een gemeente. Naar mijn gevoel is dat vaak alles dat je overhoudt aan een studie: een leuker cv en een globaal idee van wat er gaande is in je vakgebied. Waarom zou je dan ook in godsnaam 40 uur per week besteden aan je studie?Ondertussen ren ik door mijn agenda op werk. Er staat 16 uur per week voor, maar ik weet me daar een stuk gemakkelijker door taaie stukken heen te werken. Naar mijn gevoel leer ik er ook meer. Je komt uit de theoretische bubbel van de universiteit en ziet wat er feitelijk gaande is in de wereld. De harde waarheid is dat het versturen van zakelijke mailtjes meer effect heeft dan het schrijven van diepzinnige papers, niet perse iets dat fijn is om toe te geven als filosofiestudent.Wat je dan ook gaat doen later, je moet presteren. Wat mij betreft mag de universiteit daar best wat meer prikkels toe geven. Slechts enkele weken per onderwijsperiode voel ik me gestrest, daarbuiten is het tamelijk ontspannen. Er is weleens tegen mij gezegd dat ik me te veel als klant van de universiteit gedraag, maar ik zie niet echt in waarom je ander gedrag zou móeten vertonen. Ik betaal de universiteit om mij voor te bereiden op mijn werkzame leven. Bij mijn bijbaan hoef ik niets te betalen. Zij betalen mij en bereiden mij beter voor op mijn werkzame leven. Klinkt toch wel als een betere deal.