Dineren bij de professor thuis
Als uitwisselingsstudent zou je, zeker in een stad als New Orleans, bijna vergeten dat je hier bent om te studeren. Mijn eerste paar weken stonden vooral in het teken van het leren kennen van de stad en mijn internationale medestudenten. Er was zoveel nieuws te zien en te doen dat het studeren soms een beetje op de tweede plaats kwam.
En aan dat studeren aan Tulane University moest ik in eerste instantie wel wennen. Ik zit in het laatste jaar van mijn bachelor Rechtsgeleerdheid aan de UU maar volg hier voornamelijk vakken op masterniveau, en merk dat dat niveau behoorlijk hoog ligt.
De vakken duren hier een heel semester, in plaats van perioden van acht weken zoals in Utrecht. Tussentoetsen heb ik niet: voor alle vakken die ik volg geldt dat je aan het eind van het semester één groot tentamen hebt waarop je cijfer volledig gebaseerd wordt.
De verleiding is daardoor misschien groot om het werk af en toe te laten liggen, met het idee: ik heb nog 12 weken tot het tentamen, ik doe het later wel. Dat werkt hier niet – niet alleen omdat je dan veel te veel moet inhalen in een korte periode, maar ook vanwege de manier waarop er hier wordt lesgegeven.
Waar je in Utrecht tijdens een werkgroep achterin kunt gaan zitten en de antwoorden kunt meeschrijven, gaat het er hier heel anders aan toe. Veel docenten hanteren de zogenaamde Socratic method als wijze van lesgeven. De docent stelt aan een willekeurige student een vraag over het onderwerp en blijft doorvragen, waarna er vaak een discussie ontstaat. Als je niet voorbereid bent en daardoor niet mee kunt doen, kan dat leiden tot een lager eindcijfer voor het vak. Een deel van het cijfer wordt namelijk gebaseerd op participation.
Ik kwam er al snel achter dat ik dus toch beter alle voorgeschreven stof kon lezen zodat ik tijdens de colleges goed mee kon komen, en breng nu net als veel anderen een groot deel van mijn tijd in de bibliotheek door.
Hoewel de docenten hier streng zijn, houden ze er ook een aantal leuke en handige gebruiken op na. Zo hebben alle docenten iedere week een office hour; vaste uren waarin ze op kantoor zitten en je bij hen langs kan gaan om vragen te stellen of een praatje te maken. Hier wordt door studenten veelvuldig gebruik van gemaakt.
Verder werd ik een aantal weken geleden samen met een paar andere internationale studenten bij een docent thuis uitgenodigd om met hem en zijn vrouw te komen eten. Ik had dat nog nooit meegemaakt en wist niet goed wat ik moest verwachten, maar het werd een hartstikke leuke avond, en was een goede manier om mijn docent en medestudenten beter te leren kennen.
Toen ik aan een van mijn medestudenten vroeg of zij dit vaker had meegemaakt, vertelde ze dat dit in de VS heel gewoon is en dat zij afgelopen herfst zelfs bij een docent thuis was uitgenodigd om met zijn familie samen Thanksgiving te vieren.
Het is heel interessant om deze andere manier van omgang en mate van betrokkenheid tussen studenten en docenten mee te maken, en hoewel ik er in eerste instantie aan moest wennen ,vind ik het zeker iets toevoegen. Misschien ook een ideetje voor in Nederland?