Door welke bril kijk jij?

Nee mevrouw, ik ben geen ISIS voorstander. Ja meneer, het is verschrikkelijk wat er in Parijs is gebeurd. Oh echt mevrouw, bent u ook bang voor een aanslag in Nederland? Ja, dat begrijp ik helemaal hoor. Nee meneer, ik studeer geen Islam & Arabisch om extremist te worden.

Dag in, dag uit ben ik bezig mijzelf te verantwoorden voor wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt. Onwetend over het feit dat elke aanslag indirect ook een aanslag is op mijn eigen leven, geef ik altijd antwoord zonder stil te staan bij wat het met mij doet als persoon.

Mijn antwoorden die in het plaatje van ‘geïntegreerde burger’ passen en die de ander het gevoel van veiligheid geven, zorgen bij mij voor blijvende vraagtekens. Heb ik wel juist geantwoord? Ben ik nu te ver gegaan in mijn uitleg? Zal ik mij bij de volgende vraag minder islamitisch opstellen? Word ik wel gezien als Nederlandse? Zó divers ben ik eigenlijk helemaal niet. Ook ík heb mijn dilemma’s die de alledaagse doorsnee student heeft. Koffie of thee? Broodje Mario of toch maar Julia’s?

Het verschil tussen jou en mij creëren wij onbewust zelf. Het brilletje waardoor wij de wereld zien, bepaalt de verschillen en de grenzen tussen ons. Soms knijp ik mijn ogen dicht, tel tot tien en vraag ik mijzelf af wie of wat ik nou eigenlijk ben. Als trotse eigenaar van twee paspoorten, voel ik mij in beide landen vaak niet mezelf.

Mijn ziel is vermoeid, omdat ik me voordoe als van het voordoen als iemand die ik niet ben. Vandaag laat ik mijn bril even thuis en ontspan. Vandaag ben ik mezelf.

Dit blog is ook gepubliceerd in het themamagazine over diversiteit UU fot Everyone