Drie kansen voor valorisatie

Geachte mevrouw Oudeman,

Van harte welkom op het Utrecht Science Park. Ik heb gehoord dat u na uw succesvolle carrière in het bedrijfsleven graag meer maatschappelijk van betekenis wilt zijn. Dat komt goed uit. Dat is namelijk ook de ambitie van de Universiteit Utrecht.

Ik neem u graag mee naar de toekomst. In 2020 is het Utrecht Science Park een nationale campus waar wetenschappers en ondernemers dagelijks samenwerken aan de oplossing van maatschappelijke vraagstukken. Samen creëren ze steeds weer maatschappelijke waarde over de grenzen van organisaties en disciplines heen.

Terug naar vandaag. We zijn al een heel eind op weg met het realiseren van onze droom, maar we zijn er nog niet. Valorisatie begint met goed onderzoek, uitgevoerd door goede onderzoekers. En die hebben we in huis! Vandaag en morgen gaat het erom onderzoekers de ruimte te geven om hun onderzoek ook te valoriseren. Daarvoor zie ik drie kansen.

1)    Maak ondersteuning laagdrempeliger
Valorisatie kan niet los worden gezien van onderzoek. De ondersteuning ervan zou dus integraal met de ondersteuning van onderzoek geregeld kunnen worden. Met één punt waar de onderzoeker terecht kan voor ondersteuning van onderzoek én valorisatie. Dicht bij de werkvloer en niet meer van het kastje naar de muur. Al bij start van het onderzoek nadenken over de mogelijke benutting van kennis levert namelijk veel meer valorisatiekansen dan wanneer er pas na publicatie naar gekeken wordt.

2)    Geef onderzoekers ruimte en waardering
Onderzoekers worden van oudsher beoordeeld op hun publicaties. Valorisatie maakt sinds anderhalf jaar ook onderdeel uit van hun taakomschrijving. Maar in de praktijk ontbreekt de ruimte en waardering voor valorisatie nog wel eens, zo ervaren onderzoekers. Valorisatie doen ze er dan gewoon bij, naast de “hoofdtaken”. Dat kan ook anders. In de VS krijgen onderzoekers tijd om te netwerken en om samen te werken met bedrijven. De afstand tussen academie en samenleving is daar kleiner en toch behoren Amerikaanse universiteiten tot de wereldtop.

3)    Leidt onderzoeks- en valorisatietalent op
Studenten en jonge onderzoekers geven zelf aan dat ze in hun opleiding meer aandacht willen voor valorisatie en ondernemerschap. Die twee zaken verdienen ook een vaste plek in de professionele ontwikkeling van medewerkers. Vergelijk het met ondersteunende vakken als statistiek of een training leidinggeven. Door deze basiskennis en vaardigheden te versterken worden valorisatiekansen tijdig(er) herkend en benut. Op die manier wordt ons enorme potentieel verzilverd en vergroten we de maatschappelijke betekenis van onze universiteit.

Tot slot
Ik weet dat sommigen zich zorgen maken over valorisatie vanwege de mogelijke bedreiging van de onafhankelijkheid van onderzoek. Dat hoeft niet. Aandacht voor maatschappelijk nut doet namelijk niets af aan onafhankelijk fundamenteel onderzoek. In mijn optiek gaat valorisatie vooral over het nadenken en communiceren over hoe wetenschappelijke kennis een bijdrage kan leveren aan het oplossen van maatschappelijke uitdagingen. Dit is nodig om als universiteit relevant te blijven en dat wordt ook steeds belangrijker voor de publieke (co)financiering van onderzoek. Om in de toenemende competitie hoog te blijven scoren is het daarom wenselijk dat valorisatie vanzelfsprekender wordt.

Valorisatie biedt dus volop kansen voor de maatschappij, maar zeker ook voor de universiteit.

Met hartelijke groet,
Bas Allart