The Dutchies in the USA

De Dutchies op de Bahama's.

Ik vertrok in augustus naar Amerika met de gedachte dat ik niet te veel contacten zou leggen met Nederlandse studenten. Nederlanders zie ik tenslotte genoeg in ons eigen land en bovendien wil ik in aanraking komen met een andere cultuur en graag mijn Engels verbeteren.

Niets bleek minder waar. Al in de eerste week werd duidelijk dat we hier met een grote en gezellige groep Nederlanders zijn en binnen de kortste keren was er een WhatsApp-groep aangemaakt. De “Dutchies” zijn hier al een heus begrip, want ze zijn werkelijk overal van de partij. Je kunt je natuurlijk tegen deze contacten verzetten, maar stiekem is het ook wel fijn om Nederlanders om je heen te hebben. Jezelf uitdrukken in je eigen taal is uiteindelijk toch makkelijker.

Echte vrienden worden met Amerikanen blijkt bovendien nog niet zo makkelijk. Op het eerste gezicht zijn ze allemaal erg geïnteresseerd – “The Netherlands? That’s awesome!” – en behulpzaam – zo houden ze graag de deur voor je open, ook al ben je nog tien meter bij ze vandaan, en geven ze je met het grootste gemak een lift – maar verder contact onderhouden blijkt toch lastiger.

Mijn tijd hier heeft me dan ook aan het denken gezet. Hoewel ik eerder altijd dacht in Amerika te willen wonen, ben ik met een veel positievere blik naar ons eigen land gaan kijken. Door hier te zijn, heb ik meer geleerd over onze eigen cultuur, en ben ik die enorm gaan waarderen. Hoewel het fantastisch is om in Amerika te zijn, mis ik soms ook wel de Hollandse nuchterheid, mentaliteit en gezelligheid. Gezelligheid hier is toch net wat anders – misschien dat er daarom geen goede vertaling voor het woord is.

Ook zijn er veel basisvoorzieningen in ons land veel beter geregeld dan in Amerika. Iedereen beschikt bijvoorbeeld over een goede zorgverzekering, iets wat voor Amerikanen niet vanzelfsprekend is. Een ambulance bellen verzuimen ze vaak, puur omdat het te duur is. Ons land geeft bovendien iedereen de mogelijkheid om te studeren, met behulp van een gunstige lening. Ik maakte hier in mijn tweede studieweek mee dat colleges volgen niet toegankelijk is voor iedereen, toen een van mijn studenten huilend naar mij toe kwam omdat ze de cursus niet kon afmaken – ze had helaas niet voldoende geld en moest eerst een jaar gaan werken.

Natuurlijk heeft Amerika ook zeker zijn charmes – het land van de onbegrensde mogelijkheden, niet waar – maar een buitenlandervaring als deze plaatst alles wel in perspectief. Het gras lijkt misschien altijd groener aan de overkant, maar geloof me: Nederland is zo slecht nog niet!

Advertentie