The Fear of Missing Out
De afgelopen dagen was het pittoreske Lund the place to be in Zweden. Eens in de vier jaar wordt hier een weekend lang in het centrum Lundakarneval gehouden: een groot festival met optredens van bekende bands, een parade met studentikoze praalwagens en kermisachtige tenten met allerlei activiteiten voor iedereen tussen de 4 en 104.
Als journalist beleefde ik mijn finest hour, want voor de eerste keer in mijn leven bezat ik een heuse perskaart en kon ik dus gratis naar binnen. Op vrijdag liep ik een paar uur over het terrein en kocht festivallig lauwe paella, op zaterdag keek ik naar de fantastische parade en schreef daar een artikel over voor de studentenkrant. Op zondag regende het en had ik het eigenlijk wel gezien.
Een stem in mijn hoofd begon echter venijnig te protesteren: dit was toch een once-in-a-student-lifetime event? Hoe kon ik thuis gaan zitten als op anderhalve kilometer van mijn voordeur het Karneval plaatsvond?! Het was de stem van FOMO – the fear of missing out. Voor mij geen onbekende.
Eenieder die voor langere tijd naar het buitenland gaat, maakt onherroepelijk kennis met Fomo. Toen ik bijna twee jaar terug naar Zweden verhuisde, maakte ik me van tevoren al zorgen over alles wat ik zou missen in Utrecht. Mijn vrienden zouden feestjes houden, mijn koor zou concerten geven en mijn favoriete winkel op de Kanaalstraat zou die heerlijke olijven blijven verkopen. En dat alles zonder mij.
Uit ervaring kan ik inmiddels zeggen dat Fomo niet geheel onzin is. Wie emigreert, mist absoluut dingen. En waar er soms eenvoudige oplossingen gevonden kunnen worden – ze bleken hier ook olijven te verkopen – maakt het me soms verdrietig. Als mijn oma haar negentigste verjaardag viert of als ik mailtjes met datumplanners krijg voor etentjes waar ik toch niet bij kan zijn. En ja, ik weet ook wel dat het mijn eigen keuze is.
Is er een remedie voor Fomo? In elk geval niet om koste wat kost te proberen toch niets te missen. Het eerdere plan om elke zes weken terug naar Nederland te reizen, liet ik gauw los: duur, vermoeiend en te destructief voor mijn leven hier. Ik heb me in plaats daarvan geconcentreerd op alles wat ik hier wél kan meemaken.
Toch liet ik het Karneval die zondag voor wat het was. Ik woon net ver genoeg van het festivalterrein om de muziek niet te horen en daardoor lukte het makkelijk om een paar uur te vergeten wat ik allemaal miste. Ik genoot in plaats daarvan van een compleet lege keuken en bakte brood zonder dat iemand anders de oven kwam claimen. Vooralsnog heb ik er geen spijt van. Noch van mijn verhuizing naar Zweden, trouwens.