Ga op reis in je eigen huis
Van kinds af aan ga ik op reis. Op de basisschool ging ik met mijn ouders op vakantie naar België en Frankrijk. Tijdens de middelbare school gingen we op een vijf weken durende rondreis naar Ghana, en later naar China. Op mijn achttiende ging ik een half jaar met een vriendin op reis naar Azië en Australië. Ik was aangestoken met het reizigersvirus. En ik ben niet de enige; met mij zijn velen anderen.
Als student hoor je het overal om je heen. Medestudenten, waaronder misschien jijzelf, die hun stulpje in Nederland verlaten om een aantal maanden in Azië of Zuid-Amerika te vertoeven. We gaan op avontuur om eens wat anders te zien dan de Amsterdamse grachten en het polderlandschap. Om oog in oog te staan met de Machu Picchu, hagelwitte Thaise stranden, of traditionele Indonesische dansen.
Maar we gaan niet alleen op avontuur om pracht en praal van ongekende landschappen en bouwwerken te kunnen aanschouwen. We gaan ook op reis om nieuwe mensen te ontmoeten, en om ons te laten inspireren door hun levenswijzen en overtuigingen. Of dat nou Peruaanse sjamaans zijn die ons kunnen vertellen over traditionele geneeswijzen en leven met de natuur, Oegandese dorpelingen die zelfvoorzienend zijn en ons leren een minder gestresst leven te leiden, of Israëlische backpackers die samen met ons dansen tot we erbij neervallen of full-moon parties in Thailand. Voor mij, en ik denk voor velen andere reizigers, gaat het reizen vooral om één ding: ontmoeten.
Nou zijn we in Nederland met 17 miljoen mensen en pakweg 200 verschillende nationaliteiten. Het lijkt dan ook een beetje vreemd dat we naar de andere kant van de wereld gaan om inspirerende mensen te ontmoeten. Nou is dat aan de ene kant niet zo vreemd. In Nederland spreek je niet zomaar een vreemde aan. Je bent te druk met je eigen leven, denkt na over de mails die je nog moet beantwoorden en welke vrienden je bent vergeten terug te appen. Je leidt je eigen leven met je eigen werk, studie, vrienden, en familie. Op reis herken je daarentegen meteen wie ook op reis is. Je draagt beide een backpack, bent beide alleen, en zodoende spreek je elkaar makkelijk aan.
Zodoende ontmoeten we sneller andere nationaliteiten en culturen op reis dan in ons eigen land. Op reis wel, thuis niet. Zo deed ik dat ook jaren lang. Elk ander half jaar was ik een half jaar in het buitenland. Daar ontmoette ik veel mensen in alle soorten en maten. Maar in Nederland hield ik het bij mijn oude vertrouwde vrienden en de studentenwereld daaromheen.
Totdat ik tot het inzicht kwam dat dat eigenlijk heel vreemd is. Waarom sta ik open voor buitenlanders in het buitenland, maar niet in mijn eigen land? Wie ken ik eigenlijk in mijn eigen stad buiten de studentenbubbel waar ik in zit? Ken ik ouderen, laaggeschoolden, Marokkanen, middelbare scholieren, vluchtelingen? Ik kwam erachter dat waar ik in het buitenland altijd zo veel mensen van diverse leeftijden, nationaliteiten, en religieuze achtergronden had ontmoet, ik in mijn eigen stad eigenlijk vooral blanke hoogopgeleide leeftijdsgenoten kende.
Door het project Student Refugee Community heb ik ontdekt dat het een meerwaarde heeft om juist in je eigen stad verschillende mensen te ontmoeten. Als Community Builder begeleid ik vluchtelingen die in een studentenhuis gaan wonen. En ik heb echt gezien dat het voor zowel de studenten als de vluchteling een meerwaarde is. Studenten krijgen de kans om alles te weten te komen van de politieke situatie in een land, eten te proeven waar ze nog nooit van hebben gehoord, en muziekpasjes te leren die ons vreemd zijn. Andersom krijgt een vluchteling de kans om met Nederlanders spreekwoorden en gezegden te oefenen, pasta pesto te koken, een scala aan drankspelletjes te leren.
Dus ben jij reislustig? Ga op reis in je eigen huis! Doe mee aan het project Student Refugee Community en ga samenwonen met een vluchteling. Ontmoet andere culturen terwijl het je minimale tijd en moeite kost. Gewoon vanuit je luie stoel. Want waarom zou je helemaal naar de andere kant van de wereld gaan om andere culturen te ontmoeten, als je de andere cultuur ook in huis kan halen?