Geen printer werkt, hoogleraar de wanhoop nabij

“Zo kan ik niet functioneren als docent en hoogleraar”, schrijft Ruud Schotting na een dramatisch 5 december waarin zo’n beetje alles tegenzit.

Het is 5 december, en het begint als een prachtige dag. Buiten vriest het dat het kraakt en een prachtig zonnetje schijnt door de ramen. Echt zo’n dag die energie geeft, even een lekker ontbijt, met ei en sap, en dan aan de slag. Voor ik vertrek, check ik de e-mail. Oh, wat nu weer? Een mail van onze secretaresse: “The heating system at Princetonplein 9 (waar mijn kantoor is) does not work, so it might be better to stay at home”. 

Goed advies, maar ik moet college geven aan onze eerstejaars studenten van Geo. Dus ik ga rond 11 uur naar Utrecht. Inderdaad, mijn kantoor lijkt op een ijskast. Met mijn dikke jas aan en een sjaal om stuur ik even de opgaven voor het werkcollege wiskunde naar de printer. Honderdzestig stuks.

Dan houd ik mijn koffiekaart voor het alziend oog van de printer, en die weet zowaar dat ik het ben. Vervolgens verschijnt er een redelijk onbegrijpelijke mededeling dat de 'fuserbox' vervangen moet worden. Heel opvallend is dat ik deze melding de afgelopen weken al vele keren op die printer (de enige in Princetonplein 9) gezien heb. En dat ik en ook onze secretaresse al vele keren een melding hebben gemaakt van dit feit bij nummer 4500. Daar maken ze dan een 'call' en gaan er dan serieus mee aan de slag….

Niet getreurd, ik weet dat we een schitterend UU-breed systeem hebben: overal in De Uithof en in de binnenstad (behalve gek genoeg in het Academiegebouw) kan je je printjes uit een printer sleuren. Dus ik naar het Koningsberger gebouw waar ik college moet geven.

Naast de snoepautomaten staat daar een printer, dus ik wapper vrolijk met mijn koffiekaart (ook typisch hè, een koffiekaart, maar goed) bij die printer die me weer herkent. Dat stemt optimistisch. Echter mijn printopdracht blijkt niet meer onthouden te zijn door deze printer, dus moet ik opnieuw een printopdracht geven. Ik ga dus op zoek naar een pc. In de Cosmoszaal, waar ik college ga geven, staat een pc. Ik geef opnieuw de printopdracht voor 160 printjes. Over tien minuten begint het college, en ik heb de werkcollegeopdrachten nodig.

De printer zegt: “Onvoldoende papier”. Het schitterende UU- printersysteem voorziet erin dat elke printer zelf automatisch doorgeeft dat er geen papier is of er iets niet goed werkt. Maar deze printer heeft geen papier meer. (Was ook vorige week al bekend, maar dat terzijde).

OK, ik ben het volkomen zat. Even kijken wie ik moet bellen, o ja 4500. Dus ik loop terug naar de collegezaal en bel 4500 via mijn mobiel. Ik krijg een alleraardigste dame aan de lijn die mijn verhaal aanhoort. “Tja, wat vervelend allemaal. Kunt u niet door het gebouw gaan lopen en kijken of er nog ergens anders een printer staat? Ik kan ook een call voor u aanmaken. Wat is uw Solis ID? U denkt toch niet dat er iemand naar u toe kan komen om dit op te lossen, op de fiets of zo?”

“Nee, dat wil ik niet, ik moet college geven aan een heleboel studenten, ik kan niet door het gebouw gaan dwalen op zoek naar een printer die het wel doet”. Ik krijg er zo genoeg van dat ik uiteindelijk de verbinding, voor zover ik al überhaupt een verbinding met 4500  had, verbreek. Niet echt aardig van mij, maar ik was werkelijk de radeloosheid voorbij.

Plots krijg ik een briljante ingeving: naast Cosmos ligt het kantoor van het Studiepunt Geowetenschappen. Mijn redding! Ik storm naar binnen en vraag of ze een printer hebben. Die hebben ze. Ik blijk weer op een pc de printopdracht te moeten geven… Ik wapper met mijn koffiekaart en de printer weet weer wie ik ben. En dan… gaat de printer DOWN. De printer heeft geen verbinding meer met Houston, 4500 of weet ik veel. Het scherm wordt groen, wat in ieder geval betekent dat er de komende tijd geen 160 printjes meer uitkomen. Ik ben een zenuwinzinking nabij. Ik probeer mijn werk zo goed mogelijk te doen, maar dat blijkt dus vrijwel onmogelijk!

Een ontzettend aardige dame van het Studiepunt Geo voelt mijn geestelijke toestand haarfijn aan en komt met een oplossing en een verklaring. “Deze prachtige printer die verbonden is met het schitterende UU-brede printer systeem, maar  accepteert niet meer dan twintig printjes tegelijk. Gaat u maar college geven, en dan zorg ik er voor dat ik uw printopdracht regel. In kleine porties”. “Ik kom ze brengen naar de collegezaal zodra ze klaar zijn”. En dat doet ze! De schat!

Ik wil dit allemaal niet! Ik wil gewoon normaal kunnen functioneren als hoogleraar, als docent. Ik wil gewoon iemand in de buurt die verstand van zaken heeft. Die kan handelen, en niet alleen maar een 'call' kan aanmaken en mij verder het bos in gaat sturen. Het devies voor alle docenten aan de UU blijkt te zijn: zoek het zelf maar lekker uit! Hoe triest is dat? Op papier werkt het geweldig, in de praktijk: volkomen KANSLOOS!

UPDATE:
Dit vertelt het scherm van de printer op 7 december:

7 december. Dit 

Blog
on 06/12/2016

“Zo kan ik niet functioneren als docent en hoogleraar”, schrijft Ruud Schotting na een dramatisch 5 december waarin zo’n beetje alles tegenzit.

Het is 5 december, en het begint als een prachtige dag. Buiten vriest het dat het kraakt en een prachtig zonnetje schijnt door de ramen. Echt zo’n dag die energie geeft, even een lekker ontbijt, met ei en sap, en dan aan de slag. Voor ik vertrek, check ik de e-mail. Oh, wat nu weer? Een mail van onze secretaresse: “The heating system at Princetonplein 9 (waar mijn kantoor is) does not work, so it might be better to stay at home”. 

Goed advies, maar ik moet college geven aan onze eerstejaars studenten van Geo. Dus ik ga rond 11 uur naar Utrecht. Inderdaad, mijn kantoor lijkt op een ijskast. Met mijn dikke jas aan en een sjaal om stuur ik even de opgaven voor het werkcollege wiskunde naar de printer. Honderdzestig stuks.

Dan houd ik mijn koffiekaart voor het alziend oog van de printer, en die weet zowaar dat ik het ben. Vervolgens verschijnt er een redelijk onbegrijpelijke mededeling dat de 'fuserbox' vervangen moet worden. Heel opvallend is dat ik deze melding de afgelopen weken al vele keren op die printer (de enige in Princetonplein 9) gezien heb. En dat ik en ook onze secretaresse al vele keren een melding hebben gemaakt van dit feit bij nummer 4500. Daar maken ze dan een 'call' en gaan er dan serieus mee aan de slag….

Niet getreurd, ik weet dat we een schitterend UU-breed systeem hebben: overal in De Uithof en in de binnenstad (behalve gek genoeg in het Academiegebouw) kan je je printjes uit een printer sleuren. Dus ik naar het Koningsberger gebouw waar ik college moet geven.

Naast de snoepautomaten staat daar een printer, dus ik wapper vrolijk met mijn koffiekaart (ook typisch hè, een koffiekaart, maar goed) bij die printer die me weer herkent. Dat stemt optimistisch. Echter mijn printopdracht blijkt niet meer onthouden te zijn door deze printer, dus moet ik opnieuw een printopdracht geven. Ik ga dus op zoek naar een pc. In de Cosmoszaal, waar ik college ga geven, staat een pc. Ik geef opnieuw de printopdracht voor 160 printjes. Over tien minuten begint het college, en ik heb de werkcollegeopdrachten nodig.

De printer zegt: “Onvoldoende papier”. Het schitterende UU- printersysteem voorziet erin dat elke printer zelf automatisch doorgeeft dat er geen papier is of er iets niet goed werkt. Maar deze printer heeft geen papier meer. (Was ook vorige week al bekend, maar dat terzijde).

OK, ik ben het volkomen zat. Even kijken wie ik moet bellen, o ja 4500. Dus ik loop terug naar de collegezaal en bel 4500 via mijn mobiel. Ik krijg een alleraardigste dame aan de lijn die mijn verhaal aanhoort. “Tja, wat vervelend allemaal. Kunt u niet door het gebouw gaan lopen en kijken of er nog ergens anders een printer staat? Ik kan ook een call voor u aanmaken. Wat is uw Solis ID? U denkt toch niet dat er iemand naar u toe kan komen om dit op te lossen, op de fiets of zo?”

“Nee, dat wil ik niet, ik moet college geven aan een heleboel studenten, ik kan niet door het gebouw gaan dwalen op zoek naar een printer die het wel doet”. Ik krijg er zo genoeg van dat ik uiteindelijk de verbinding, voor zover ik al überhaupt een verbinding met 4500  had, verbreek. Niet echt aardig van mij, maar ik was werkelijk de radeloosheid voorbij.

Plots krijg ik een briljante ingeving: naast Cosmos ligt het kantoor van het Studiepunt Geowetenschappen. Mijn redding! Ik storm naar binnen en vraag of ze een printer hebben. Die hebben ze. Ik blijk weer op een pc de printopdracht te moeten geven… Ik wapper met mijn koffiekaart en de printer weet weer wie ik ben. En dan… gaat de printer DOWN. De printer heeft geen verbinding meer met Houston, 4500 of weet ik veel. Het scherm wordt groen, wat in ieder geval betekent dat er de komende tijd geen 160 printjes meer uitkomen. Ik ben een zenuwinzinking nabij. Ik probeer mijn werk zo goed mogelijk te doen, maar dat blijkt dus vrijwel onmogelijk!

Een ontzettend aardige dame van het Studiepunt Geo voelt mijn geestelijke toestand haarfijn aan en komt met een oplossing en een verklaring. “Deze prachtige printer die verbonden is met het schitterende UU-brede printer systeem, maar  accepteert niet meer dan twintig printjes tegelijk. Gaat u maar college geven, en dan zorg ik er voor dat ik uw printopdracht regel. In kleine porties”. “Ik kom ze brengen naar de collegezaal zodra ze klaar zijn”. En dat doet ze! De schat!

Ik wil dit allemaal niet! Ik wil gewoon normaal kunnen functioneren als hoogleraar, als docent. Ik wil gewoon iemand in de buurt die verstand van zaken heeft. Die kan handelen, en niet alleen maar een 'call' kan aanmaken en mij verder het bos in gaat sturen. Het devies voor alle docenten aan de UU blijkt te zijn: zoek het zelf maar lekker uit! Hoe triest is dat? Op papier werkt het geweldig, in de praktijk: volkomen KANSLOOS!

UPDATE:
Dit vertelt het scherm van de printer op 7 december:

7 december. Dit 

Tags: printen

Advertentie