Het Amerikaanse partijensysteem staat onder druk

Naar de Verenigde Staten tijdens verkiezingstijd; ik had mijn uitwisseling niet beter kunnen plannen. Waarom? Als er een moment is waarop de Amerikaanse cultuur ten top geuit wordt, dan is het wel tijdens de presidentsverkiezingen!

Wát een circus zijn deze verkiezingen. Ik denk dat deze verkiezingen voor het Amerikaanse partijensysteem zijn tol gaat eisen. Er komt een presidentskandidaat waar eigenlijk niemand volledig achter staat.

Ik studeer van september tot december aan University of California San Diego en woon daar dan ook op de campus. Een week voordat de universiteit begon, zat ik in een hostel waar ik een aantal Amerikanen heb gesproken over de verkiezingen. Trump wordt gevreesd, zo bleek, omdat ze bang zijn dat hij het land ten gronde gaat richten. Anderzijds hoor je ook het geluid dat hij in ieder geval voor verandering gaat zorgen; iets wat Clinton absoluut niet zal doen. Clinton staat dan ook voor het voortzetten van de politiek van Obama, maar zij wordt niet door iedereen vertrouwd.

Ten slotte zijn er nog andere partijen in het Amerikaanse partijensysteem, bijvoorbeeld de libertarische. Omdat zij in de peilingen echter niet genoeg stemmen zouden krijgen, zijn zij niet uitgenodigd voor de grote debatten op de nationale televisie.

De Amerikaanse bevolking wordt voor een duivels dilemma gesteld: tactisch stemmen of stemmen op een partij waar je misschien meer achter staat, maar waarvan je weet dat je stem eigenlijk geen verschil gaat maken.

Ik merk dat er veel in de anti-gedachte wordt geredeneerd: “Ik stem op Clinton, want dat is weer één stem tegen Trump.” Omdat de Republikeinse en de Democratische partijen dermate groot zijn, worden de andere kleinere partijen praktisch buiten beschouwing gelaten. Een stem op één van deze partijen heeft namelijk geen echte invloed op de daadwerkelijke strijd om het presidentschap. Wat betekent dat jouw stem ervoor kan hebben gezorgd dat bijvoorbeeld Trump meer stemmen krijgt dan Clinton. Snappen jullie de redenering nog?

Persoonlijk krijg ik er de kriebels van om te bedenken dat deze verkiezingen gaan bepalen wie er president wordt van de Verenigde Staten; het land van de wereldleider. Het gaat dan ook niet om wie de beste concrete plannen en voornemens heeft, maar wiens reputatie het beste overeind blijft.

Typerend vind ik hiervoor dat men valt over een filmpje van Trump van elf jaar geleden, terwijl zijn uitspraken naar mijn mening al een jaar lang niet door de beugel kunnen. Het lijkt er dus sterk op dat dit Trump de das om heeft gedaan, wat toch wel geruststellend is.