Ik ben een zwevende cadeaukiezer
Verjaardagsfeestjes. Ondanks het tweede deel van het woord is voor mij de pret in de dagen eraan voorafgaand ver te zoeken. Eenmaal aanwezig op de fuif is er niets meer aan de hand, maar de voorbereidingen zijn om gek van te worden. Er is zoveel om rekening mee te houden en de kans is groot dat het alsnog niet goed is. Ik heb het uiteraard over het bedenken en kopen van een cadeautje.
Om te beginnen vind ik het al een dubieuze praktijk om iemand te belonen voor het feit dat hij of zij het voor elkaar heeft gekregen om een jaar ouder te worden. In eerste instantie omdat de jarige dit waarschijnlijk toch al van plan was en het, in een land als Nederland, überhaupt niet echt een moeilijke opgave is. Toch lijkt men het als een heus mirakel te beschouwen als iemand van 25 het maar weer geflikt heeft om 365 dagen vrij te blijven van een kritieke hoeveelheid leed.
Maar vooruit, ik ben de kwaadste niet en ga wel mee in al het feestgedruis. Toch is de ene sociale horde nog maar net genomen of een volgende dient zich alweer aan; het cadeau zelf, want ‘geld geven is zo onpersoonlijk’. Weer schud ik mijn hoofd van ongeloof. Als er iets is waar we ons constant zorgen over maken, studies voor volgen, dagdelen voor inleveren en soms zelfs misdaden voor plegen, is het wel geld. Toch heeft iemand ooit besloten dat het, ondanks de kennelijke waarde, het brede scala aan bestedingsmogelijkheden en het dagelijkse streven ernaar, tijdens een twijfelachtige prestatie zoals ouder worden plots onwenselijk is om iemand geld te geven. Mensen werken zich een slag in de rondte voor hun salaris, maar als het betaalmiddel dan opeens zonder al te veel moeite wordt aangeboden, hebben ze toch liever iets anders en persoonlijkers.
Die persoonlijke, ofwel geaccepteerde cadeaus, zijn overigens ook niet helemaal vrij van gevaar. Presentjes zoals parfum of een boek zijn lastig, omdat je vaak niet weet wat de ontvanger lekker vindt ruiken of leuk vindt om te lezen. Een waardebon dan? Veel daarvan blijven ongebruikt en vaak limiteer je daarmee iemands bestedingsmogelijkheid, aangezien de bon niet overal ingewisseld kan worden. Bloemen? Niets is immers zo feestelijk als een paar geslachtsorganen langzaam te zien verpieteren… Alcohol dan? Of is het wel verstandig en verantwoord om iemand een fles vergif te geven? Hoe dan ook, de oplettende lezer heeft ondertussen vast opgemerkt dat bovenstaande spullen allemaal eerst gekocht moeten worden. Met geld!
Laten we daarom ophouden met die flauwekul en het taboe op geld geven voor iemands verjaardag doorbreken. Het bespaart jou tijd, de jarige nutteloze cadeaus en als het even meezit wordt het over een tijdje gewoon geaccepteerd. Prima als je wel iets specifieks weet, maar voor al die zwevende cadeaukiezers zoals ik, is gewoon geld kunnen geven het grootste geschenk van allemaal.