Intronational

Voor buitenlandse studenten die nieuw in Utrecht komen is de overgang nog groter dan voor Nederlandse eerstejaars. Zo merkte columnist Ellen Sinot bij de start van haar bacheloropleiding Economie.
Het begin van het academisch jaar brengt zoals altijd de nodige introductieweken met zich mee. Eerstejaarsstudenten lopen verloren rond. Om de zoveel meter moeten ze opnieuw vragen hoe je bij gebouw X komt of waar ze persoon Y kunnen vinden. Het halen van een xs-card, inschrijven voor een nieuwe studievereniging en ontdekken van de leukste cafés, vullen de eerste week van nieuwe studenten.

Nu ik zelf met een tweede bachelor start, voel ik me een echte professional. Want ja, ik weet al hoe Osiris werkt en ik kan ook mijn weg vinden op Blackboard. Maar het is niet alleen op UU-gebied dat ik me een professional voel. Omdat ik een Engelstalige bachelor start, kom ik veel internationale studenten tegen. Voor hen is alles ingewikkeld. Ze komen problemen tegen waar ik me nooit bewust van ben geweest.

Het krijgen van een Nederlandse bankrekening en telefoonnummer alleen al is een taak waar je uren mee kwijt bent. En waarbij zoveel misgaat dat er ook uren over vertéld kan worden. “Waar kun je het best een fiets kopen, hoe veel mag dat kosten? Kun je het kraanwater in Nederland drinken? Hoe kan ik met het openbaar vervoer reizen?” Allemaal vragen die je als “native” op je afgevuurd krijgt.
Het levert ook leuke gesprekken op. Want 'wat práten jullie Nederlanders veel!' En ik dacht dat internationals gewoon verlegen zijn... Daarnaast vinden veel internationale studenten Nederlands mooi klinken (huh?) en snappen ze écht niet waarom wij zwarte snoepjes eten.

Tijdens de eerste ontmoeting met onze tutor kan iedere international vertellen waar in zijn/haar land hij 'ons' Nederlanders, mee naartoe zou nemen. Dat is eindelijk iets waar ze geen vragen over hoeven te stellen: zij weten dit beter. Het is maar van korte duur. Het gaat al snel verder met het gebruikelijke (lange) verhaal over inspanningsverplichting, herkansingsrecht en alles wat daarbij komt kijken. Het systeem is ingewikkeld en voor buitenlanders zo mogelijk nog onbekender dan voor Nederlandse eerstejaarsstudenten. Na een tijdje draait de Chinees voor me zich om: “Am I the only one that is getting worried right now?” Of het wel normaal is om een vak te halen? Ik durf hem op het hart te drukken dat dát meestal wel lukt. Nederlanders praten gewoon graag.

Je zou het misschien niet, maar ondanks al het gedoe vinden de internationale studenten Nederland stuk voor stuk fantastisch. Nieuwe ervaringen, een leuke sfeer. En niet onbelangrijk: stroopwafels!