Karaktermoord

Karaktermoord

Mijn vereniging heeft iets onder de leden, 
wat heet: het blauwe ontgroeningssyndroom

Een medische term voor foetale nood in september,
resulterend in het ómgekeerde van een droom
met voorbedachten rade

Onder invloed van toverdrankjes in de schaduw
tegen huilen aan zingend, veelal bij volle maan
(in 80% van de gevallen)

Het meest kenmerkende symptoom is
het sterven van een aanstormend lid dat weet:
het is maar tijdelijk, dit – de kennismakingstijd

De patiënt is vaak (bij 90%) iemand die een wild
leven wilde, dagdroomde van alles behalve
een stille week

Vlot aan de nieuwe kalender zou wennen, 
het lijfelijk leren kennen van lotgenoten,
elkaar omarmend de ochtend in.

Gewoon een paar jaar
een gezellige stek bewonen, een stad uitwonen
onder het mom van het juiste jargon

Het is maar een spel, werd van tevoren verteld
niet enger dan weerwolven of zo
maar oogleden bleven dicht die nacht

Ouders huilden, het bestuur dacht na
over een brief, de burgemeester zei ook iets
en colleges begonnen (100%)