Koningsdag in Santa Barbara

Zweren op de vlag, het volkslied mee neuriën, de president als je held; ja, mijn medestudenten zijn maar al te trots op Amerika. Daardoor vroeg ik me af: hoe nationalistisch zijn wij Nederlanders nu eigenlijk?  

Tot voor kort was ik niet in het bijzonder trots op Nederland, ik was me niet echt bewust van het Nederlandse imago in de wereld. Nu ik inmiddels vier maanden in de Verenigde Staten verblijf, word ik steeds trotser op dat kleine landje aan de Noordzee wat wij ons thuis noemen. 

27 April was het dan zover, het was Koningsdag in Nederland. Een dag die normaal door het leven gaat als ‘Oranje Boven’ met Nederlandse vlaggetjes op de wangen terwijl je een tompouce eet in de overvolle Amsterdamse binnenstad. 

Nu was er iets geks, iets wat alle Nederlanders in het buitenland meemaken: je moet gewoon naar colleges of aan het werk - niks vrije dag. En dat is, voor een fervent Koningsdagvierder, best even vreemd. Daarom besloot ik om het wat te provoceren; meer oranje te dragen dan dat ik in Nederland zou doen en geheel in een oranje outfit naar de universiteit gaan.

Zo gezegd zo gedaan, in totaal niet matchend oranje (inclusief accessoires) fietste ik naar de universiteit. Het leverde me de nodige vreemde blikken op, en wat opmerkingen; HAPPY KINGSDAY (dat hadden ze van snapchat). Nu is iemand ‘happy kingsday’ wensen niet echt een ding, dus daarop keek ik ze weer vreemd aan.  

Later die avond besloten we met lotgenoten (lees: alle andere Nederlanders in Isla Vista) een gezellige avond te vieren. Met wat typische Nederlandse biertjes (deze keer mochten we Heineken kopen) en wat typische Nederlandse spelletjes hebben we ons een avond prima vermaakt. Iets waarvan we besloten dat het voor herhaling vatbaar is; in Utrecht gaan we een American Beerpong Party organiseren!