Laat het eindresultaat tellen

De universiteit wil dat studenten vanaf de eerste dag knallen. Karin Prummel vindt dat niet terecht. Het gaat volgens haar om het eindresultaat, namelijk hoe de studenten het doen op de internationale arbeidsmarkt.
Studenten zullen er de komende jaren nog een flinke dobber aan hebben. Utrechtse studenten moeten ambitieus zijn of op zijn minst gemotiveerd zijn om dat te worden. Het zingt maar door in de woorden van Yvonne van Rooy, in DUB’s themanummer en andere recente artikelen op DUB.uu.nl.
Reden is dat we het slecht doen in vergelijking met andere EU-landen: de Nederlandse studenten streven er niet naar de hoogste cijfers te halen. Is ‘ie weer, de ´zesjescultuur´. Naar mijn idee is dit geen goede parameter om het verschil tussen de Europese studenten vast te stellen.
Ambitie. Typisch een modewoord (net als duurzaamheid overigens). Het beste uit jezelf halen, streven naar succes door elke kans om een stapje hoger op de ladder te komen stevig aan te grijpen.
Iedereen heeft ambitie, maar het moment dat deze eigenschap aan het oppervlak verschijnt verschilt. De ambitie en motivatie is bij frisse eerstejaars even sterk aangewakkerd, om daarna te doven door de overweldigende universiteit met al haar verlokkingen. Daarnaast blijft die puberwolk nog even hangen. Het is natuurlijk niet tof om (te zeggen) hard te leren.
 Ik heb om mij heen gemerkt dat die motivatie komt boven drijven naarmate het einde van de bachelor nadert. Zou iemand eens de gemiddelde cijfers van het eerste jaar bachelor kunnen vergelijken met het derde? Ik verwacht een stijgende lijn!
Natuurlijk, als we de best scorende studenten willen afleveren en de hoogste rendementcijfers willen behouden is een ‘stijgende lijn’ niet genoeg. Knallen, vanaf het begin. Maar is dit het belangrijkste? Moeten we ons niet wat meer focussen op het uiteindelijke doel, talentvolle studenten op de arbeidsmarkt brengen?
 Ik ben benieuwd hoe Nederlandse studenten het internationaal gezien doen op die arbeidsmarkt. We halen gemiddeld gezien dan misschien niet de hoogste cijfers, maar we weten wel wat we willen en zijn over het algemeen zelfstandig en daadkrachtig. In het buitenland zijn ze erg happig op Nederlandse studenten. Tijdens mijn zoektocht naar een buitenlandse stageplek hoorde ik overal dat ze graag een student uit Nederland zouden willen hebben. Dat zegt toch wat?
Laten we ons eens richten op het eindresultaat en niet teveel op ´tussentijdse metingen´ (en houd rekening met wát je meet). Als we het slecht blijken te doen op die arbeidsmarkt kunnen we het wel weer eens hebben over ´gebrek aan ambitie´.