Mensenkennis voor beginners

Johan doet zijn bril af om de docent aan te kijken en plaatst hem dan weer snel op zijn neus om de tekst in het boek onder hem te lezen. Met het meest Nederlandse accent dat je je voor kan stellen, leest hij de Spaanse zinnen op. Tooske naast hem geeft hem een klap op zijn schouder als hij een fout maakt, en dan kijkt Johan even verbaasd op terwijl hij uiteraard weer even zijn bril afneemt. Het getrouwde, en gepensioneerde, stel zit aan de kop van een lange tafel waar we aan het andere hoofd een Venezolaanse vrouw vinden die de volgende leerling de beurt geeft. Welkom bij Spaans beginners 1.

Johan en Tooske hebben een huisje op Gran Canaria en willen daarom graag Spaans leren. Ook Jan en Marieke zijn een stel, yuppen die in Leidsche Rijn wonen en graag een woordje Spaans spreken samen, misschien om samen weer een keer de deur uit te gaan naast hun drukke werk. Kees uno is bakker in de binnenstad. Het achtervoegsel uno heeft hij verdiend door zich in de eerste les net wat eerder voor te stellen dan dat ik dat kon. Zijn vriendin is Argentijns en dus ging ook hij aan de slag met de cursus Spaans. Als laatste hebben we nog Jantine, zij is verpleegkundige en heeft geen partner dus had een avondje over om Spaans te leren. De gemiddelde leeftijd van deze groep is zo’n 40 jaar, en dus ben ik automatisch aangewezen als de persoon die ervaring heeft met mobiele telefoons, mail en het vinden van het lichtknopje van het lokaal.

Onze docent begint een volledig verhaal over haar jeugd in het Spaans, waar ze overduidelijk heel veel lol in heeft. Ongemakkelijk lachen we mee, want Spaans verstaan we eigenlijk nog niet op dit niveau van de cursus. Ik zie Johan naar Tooske fluisteren: 'Wat zei ze?’ Daarmee is Johan de enige die niet doet alsof hij de woorden van de docent verstond. Ondertussen vraagt Kees uno hoe je bakkerij in het Argentijns zegt, en of dat anders is dan in het Spaans dat we leren. Johan oppert even het woord jubilado, wat niets met het gesprek te maken heeft, maar volgens mij het enige woord is wat de gepensioneerde man weet. Tegelijkertijd probeert Jan in het Spaans te verdedigen dat Leidsche Rijn echt niet zo ver van het centrum is en is Jantine alle opgaven al in stilte aan het invullen.

Als product van mijn tijd leer ik Spaans om tijdens mijn beoogde backpack avonturen door Latijns-Amerika met ‘locals’ te kunnen spreken. Ik werk als enige op mijn laptop tijdens de les, en heb ik het over podcasts die je helpen Spaans te leren. Uiteraard vraagt Kees uno dan meteen of die ook in het Argentijns-Spaans gesproken worden. Tooske vraagt zich af wat een podcast is, en toen ik merkte dat Spotify niet bekend was, staakte ik mijn uitleg daarover maar.

De les is afgelopen en ik loop tevreden het buurthuis in Lombok uit. Jantine vraagt nog of ik wat tips heb voor haar vakantie van volgende week. Johan en Tooske zoeken hun auto op om naar Zeist te rijden en zwaaien nog even, terwijl Kees uno ons goedenavond wenst met een Argentijns uitgesproken buenas noches. Ik stap mijn uit-elkaar-vallende fiets op en zwaai eventjes naar de rest. Thuis open ik mijn Klok biertje met een ander biertje en gooi mijn benen op het bijzettafeltje. Ja, ook Kees dos is echt een typetje.