Motivatiesnoepjes voor de werkgroep

Het digitale vuur maakt een klein knetterend geluidje dat mijn aandacht trekt. Fireplace 10 hours full HD verschijnt even in beeld terwijl ik mijn muis over het scherm beweeg. De video van een ouderwetse open haard staat aan op de achtergrond terwijl ik met mijn medestudenten in stilte aan een project werk. Af en toe vragen we iets aan elkaar, of pakt er iemand met wat gekraak een snoepje uit de verpakking. Het project moet vandaag af en zoals alles studenten zijn ook wij nét te laat begonnen. In volle focus werken we dus rustig door.

Ik sta op en meld even dat ik naar het toilet loop. Gewapend met mijn telefoon beweeg ik me richting het toilet en zie onderweg een huisgenootje lopen. We wisselen even woorden over de nieuwe maatregelen en hoe we veel binnen zitten deze periode. Hij moet weer naar een meeting dus ook ik loop door. Terug op mijn stoel open ik een zak snoepjes die ik tijdens mijn toiletrun gehaald heb. ‘Motivatie snoepjes’ merkt één van mijn studiegenootjes op. Lachend bied ik hem een snoepje aan, waarop heel het groepje even glimlacht.

Als een regeerakkoord op hoofdlijnen en de sloop van het Van Unnikgebouw duurt ook dit project ellenlang. Het vuurtje brandt inmiddels al 5 uur en laat mij dat weten door luid een advertentie af te gaan spelen. Een filmpje van een flitsbezorger op een fiets moet mij enthousiast maken om ook daar te gaan werken. Helaas blijkt in de praktijk die kans alleen gegrepen te worden door internationale studenten die elders geen werk kunnen vinden door een taalbarrière. Zij riskeren nu hun leven door op een elektrische fiets boodschappen te brengen naar thuiswerkers in Wittevrouwen of de Zeeheldenbuurt. In de wijken waar ze zelf wonen bezorgen ze niet.

Er moet nog veel gebeuren en dus ben ik als typische student door alles afgeleid. Ik open mijn telefoon vier keer zonder dat er iets nieuws verschijnt en probeer een loop in het filmpje van het haardvuur te ontdekken. Uiteindelijk richt ik me dan toch maar op mijn werk en rond ik mijn hoofdstuk af. Ik kijk op en zie de geconcentreerde gezichten van mijn groepsgenoten. We bespreken het eindproduct en leveren ons project 2 minuten voor de deadline in. Tevreden kijk ik naar het haardvuur op het scherm naast mij. Daarna zwaai ik even naar de camera en klap mijn laptop dicht. In mijn slaapkamer hoor ik enkel nog het geluid van een digitaal haardvuur dat nog 4 uur doorgaat.